De meeste van de oudere herten zijn hun gewei inmiddels wel kwijt
Een maandagmiddag jl. waren wij nog even op de Hoge Veluwe, om te kijken hoe de stand van zaken was met betrekking tot het afwerpen van de geweien bij de edelherten.
De meeste oudere herten zijn hun gewei, voor zover wij het konden bekijken, nu wel zo’n beetje kwijt . Zo gaat dat meestal en de jongere herten komen pas later.
Bij het Reemsterveld liepen er die bewuste middag zeker wel een veertig herten, dus dat was niet mis en keken we onze ogen uit.
Daar vandaan zijn we naar het Zwarte Veld gereden, want we waren natuurlijk ook nieuwsgierig hoe het met onze Hubertus zou zijn. Daar aangekomen, liep er een roedel van zo’n twintig herten en… Hubertus was ook van de partij.
Opzetten of kolven
Hubertus kwam deze keer bijna naar de weg toe lopen, het leek wel of hij wilde weten, wie er allemaal wel niet stonden om foto’s te maken. Hij keek ons heel brutaal aan, met andere woorden; ‘wacht maar, tot ik mijn nieuwe gewei weer heb, dan zul je eens wat zien!’ We konden nu ook heel goed bekijken, hoe of dat op de plekken waar het oude gewei had gezeten, zich alweer het begin van een nieuw gewei begon te vormen, dat noemen ze met een mooi woord ‘kolven’.
Nieuw gewei
Je zag nu bij Hubertus op die breuk- of breekplekken, alweer de zachte basthuid verschijnen, waarin heel veel bloedvaten zitten, die voor de aanvoer van groeistoffen zorgen voor een nieuw gewei. Dat je vanaf nu – als het ware – met de dag ziet groeien. En zoiets gaat aardig snel, want in nog geen vijf maanden tijd, heeft hij weer een compleet nieuw gewei. Het afgeworpen gewei was een oneven 22-ender en de komende maanden zullen we met spanning uitkijken, hoe het nieuwe gewei van Hubertus er uit zal gaan zien!