Een plek waar ik mij thuis voel…
Het weekend van vrijdag 10 tot en met zondag 12 februari jl. gaf ons allemaal een klein beetje dat ouderwetse ‘wintergevoel’, op verschillende plekken van de Veluwe, zo ook bij ons in de buurt, sneeuwde het soms flink en bleef het ook nog een paar dagen liggen, maar al heel snel verdween deze ‘idylle’ als sneeuw voor de zon!
Desondanks voor mij een goede reden om weer eens naar de oude jachthut te gaan en dat wintergevoel nog eens extra te versterken bij het knappende houtvuur. Eventjes weg van de hectiek, om die andere wereld, daarbuiten in het Veluwse bos, te omarmen. Een geromantiseerde wereld misschien, maar het is wel een plek waar ik mij thuis voel!
De verhalenverteller bij de oude jachthut in het Veluwse bos – Foto: ©Fransien Fraanje
Bijzondere sfeer
In dit verhaal wil ik jullie eens – heel even maar – meenemen naar de oude jachthut en mijn plekje bij het houtvuur, waar ik meestal in de oude rookstoel zit te lezen of te schrijven. Het is uiteraard maar een tipje van de sluier, toch heb ik geprobeerd om u iets te laten proeven van die ‘bijzondere’ sfeer, van rust en ruimte, die er heerst op deze plek. Zeker, nu er sneeuw lag, gaf dat een extra ‘dimensie’ aan deze omgeving en de oude jachthut in het bijzonder
Op weg naar de jachthut – Foto: ©Fransien Fraanje
Eén met de natuur
In ieder geval is het hier zeker niet ‘alledaags’ en stap je zomaar honderd jaar terug in de tijd. Want hier… ver weg van de bewoonde wereld, is geen telefoon, internet, elektriciteit en centrale verwarming, nee… hier ben je echt helemaal aan jezelf overgeleverd.
Dat is nou net wat mij er zo in aanspreekt, helemaal onafhankelijk te kunnen zijn en een moment van ‘stilte’ te kunnen hebben, om mij één te voelen met de natuur.
Zeldzaam plekje
De vele ‘genoegzame’ uren, die ik er in mijn eentje heb doorgebracht, zijn voor mij zeer waardevol. Zulke plekjes als deze zijn ‘uniek’ en tegelijkertijd dan ook zeer zeldzaam geworden in een dichtbevolkt landje als het onze. Des te meer een reden, om dit ‘bijzondere’ plekje – met hart en ziel – te koesteren.
Hartelijk welkom in de oude jachthut – Foto: ©Fransien Fraanje
Gekloofd hout
Op deze winterdag vriest het niet zo erg hard, al is het bij binnenkomst in de jachthut aardig fris, dus steken we eerst maar eens de kachel lekker aan, dan kan deze de kou uit de hut jagen. Buiten de hut ligt onder het afdak, een flinke voorraad gekloofd hout, daar hoef ik mij dus geen zorgen om te maken. Net zoals dat vroeger ook ging, bomen zagen en hout kloven voor de winter, allemaal zaken die de ‘moderne’ mens volkomen onbekend in de oren klinken.
Eerst maar eens de kachel aansteken, om de kou d’r uit te jagen – Foto: ©Fransien Fraanje
De olielamp voor sfeervol licht – Foto: ©Fransien Fraanje
De schoorsteen rookt – Foto: ©Fransien Fraanje
De verlichting
Ook het licht is een verhaal apart, hoewel de ouderen onder ons het zich natuurlijk nog best zullen herinneren, dat electrisch licht een ‘luxe’ was en vooral in het buitengebied op de Veluwe zeer zeker. Voorheen zorgde de olielamp voor het nodige licht in huis en bij ons thuis in Barneveld hadden we in mijn jeugd nog gasverlichting met van die aparte gloeikousjes en daarboven een ronde witte glazen lampenkap.
In de jachthut is het de olielamp, die voor een sfeervolle verlichting zorgt, naast de kachel hangt er een en mocht het nodig zijn, dan kan er ook een boven de tafel hangen. Al deze zaken geven het verblijf in de jachthut iets unieks. Heel in het kort hebben we ook een heel klein stukje geprobeert te filmen in de hut en daarbij de boekjes “Vrijbuiters van de Veluwe” in beeld gebracht. (Zie onderaan).
Buiten de hut ligt onder het afdak, een flinke voorraad gekloofd hout – Foto: ©Louis Fraanje
Boekenplank en leesvoer
Het geluid van het knappende haardvuur klinkt mij als muziek in de oren, het doet mij de koude snel vergeten en eenmaal onderuit gezakken in de oude rookstoel, voel ik mij de koning te rijk. Op de boekenplank staat genoeg ‘leesvoer’ om een winter door te komen en dan bij voorkeur de oude stropersverhalen van Jac. Gazenbeek. De boekjes “Vrijbuiters van de Veluwe” waarvan er twee delen bij de Jac. Gazenbeekstichting werden uitgegeven, zijn nog altijd zeer geliefd bij het lezerspubliek, maar inmiddels helaas uitverkocht!
Een vrijbuiter met zijn boekjes “Vrijbuiters van de Veluwe” – Foto: ©Fransien Fraanje
Vrijbuiters van de Veluwe
Wat is er heerlijker dan ergens diep in het Veluwse bos rond het houtvuur van de kachel in deze oude jachthut te luisteren naar het gestommel van de wind in de schoorsteen. Te kijken in de vlammen van het knetterende houtvuur en je in gedachten te laten dwalen op verre wegen. Juist in onze moderne tijd van computers en machines, waarin alles steeds sneller moet en de mens geen rust meer kan vinden, kunnen deze verhalen er toe bijdragen om u iets te laten meebeleven van de sfeer die vroeger zo gewoon was!
In “Vrijbuiters van de Veluwe” neemt de schrijver Jac. Gazenbeek u mee op zijn zwerftochten door het wild en bijster land van de Veluwe. Hij laat u proeven van de kostelijke verhalen, die hij optekende uit de mond van oude Veluwse boeren, jagers en stropers. Wie van het buitenleven houdt en graag eens in gedachten wil zwerven langs de eenzame paden, zandwegen, boerderijen, buurtschappen en dorpjes uit de tijd van Jac. Gazenbeek, mag dit zeker niet missen! Helaas uitverkocht!
Lees ook: In en om de oude jachthut – Deel 17
*********************************************************************************************************************
Helaas zijn alle twee de boekjes “Vrijbuiters van de Veluwe” uitverkocht!
____________________________________________________________________________________________________
Bekijk ook het korte filmpje:
