Een ‘ouderwetse’ winter en een ‘oude’ spreuk…
Steeds vaker en steeds nadrukkelijker hoor je tegenwoordig tijdens gesprekken het oude gezegde “De tijd vliegt”. Het is een regelmatig terugkerende opmerking en het gaat je steeds meer opvallen. Zo kregen wij het onlangs in een gesprek met iemand, nog weer eens over die ‘ouderwetse’ winter. Een echte winter, waarin de sneeuw haar witte deken over het landschap had uitgespreid en soms wekenlang van geen wijken wist. Als je dan nu ziet, dat met een paar dagen sneeuw, de winter alweer voorbij lijkt te zijn, dan komt zo’n oude spreuk nog duidelijker naar voren!
Sfeer en geur van vroeger
Ik ga met u even terug naar zaterdag 30 januari van het jaar 2010, die morgen hadden we een wandeling op de Ginkelse Hei bij Ede gemaakt en toen we zo tegen half twaalf weer terug kwamen op de parkeerplaats bij de schaapskooi, maakte ik de bovenstaande foto. De schaapskooi lag er heel vredig bij onder de besneeuwde takken van de oude eiken, die de schaapskooi als het ware beschermen moesten tegen de koude wintertijd. Vanuit de kooi weerklonk af en toe het geblaat van een der schapen, die daar – dicht tegen elkaar – in het zachte stro lagen uit te rusten. Dit echte winterse beeld, vermengd met de geur van schapen en mest, liet ons een beetje de sfeer van die vroegere Veluwe proeven.
Koning Winter in Otterlo
Aan het eind van november in datzelfde jaar 2010 kwam de winter weer terug en de dagen daarna zette het winterweer door, eerst wat voorzichtig met hier en daar een wit laagje. De maand december zou als een zeer koude maand de boeken ingaan, met in De Bilt een gemiddelde temperatuur van -1,1 graad tegen normaal 4,0 graden. De laatste keer dat december min of meer zo koud verliep, was in 1969.
Vooral op 1 december was het bijzonder koud voor de tijd van het jaar. Het vroor de hele dag zo’n 6 tot 8 graden en daarbij waaide het flink; krachtige tot stormachtige wind. Deze combinatie leverde een gevoelstemperatuur van 16 à 17 graden onder nul op.
In het Sinterklaasweekend begon de dooi in te vallen, waarna tot half december korte, zachte en wat koudere perioden elkaar afwisselden.
Vanaf half december volgde een nieuwe, lange vorstperiode. Op zondag 19 december waren we in het Veluwse Otterlo en ook daar had ‘Koning Winter’ zijn witte dekens uitgespreid. Pas tijdens de Kerstdagen kwam de temperatuur weer af en toe boven het vriespunt uit.
Wit kasteel in een witte wereld
Om dan toch nog even een klein beetje dat wintergevoel – in beelden – vast te houden, ben ik eens in mijn archief gaan zoeken om een extra mooie plaat met een ‘winters’ beeld tevoorschijn te halen. Tja, dan liggen er binnen de kortste keren zoveel beelden voor je neus, dat het ontzettend moeilijk wordt om een selectie te maken. Er zaten echt hele mooie opnamen tussen en daar kwam nog bij, dat het een foto moest zijn, die nog niet eerder op ons weblog gepubliceerd was.
Degene die er gewoon ‘uitsprong’ was het winterse beeld van Kasteel Staverden(zie foto boven), ik herinner mij die maandag de 20e december 2010 nog heel goed, het leek toen echt net een sprookje, een wit kasteel in een nog wittere wereld, dat was gewoon schitterend!
De Schaffelaar sprookjesachtig mooi
Op de tweede plaats, maar zeer zeker niet minder mooi, was de opname van Kasteel De Schaffelaar in Barneveld, die ik een dag later maakte op dinsdag 21 december. In de winter hebben deze gebouwen iets ‘sprookjesachtigs’, vooral als het kasteel en het landschap er omheen, gehuld is in smetteloos wit, dan krijgt het sprookje – als het ware – nog eens een extra dimensie. We hebben dat eerder geschreven in Kasteel “De Schaffelaar” een winters sprookje met de prachtige foto’s die Jan van Uffelen uit Barneveld maakte, hij is onder de regelmatige bezoekers van ons weblog al lang geen onbekende meer.
Schaatsers in Uddel
Toen wij op zaterdagmiddag 11 februari 2012 vanaf Garderen in de richting van het Veluwse dorp Uddel reden, leek het wel of iedereen uit de wijde omgeving zijn schaatsen had ondergebonden. Tjonge wat een drukt op het ijs en er stond zelfs een heuse ‘Koek en Zopie tent’, waar men ook nog eens een heerlijke kop koffie, chocola, erwtensoep, bal gehakt of broodjes worst etc. kon kopen. Het was er ouderwets gezellig en iedereen uit het dorp Uddel hielp mee om dit schaatsfestijn op het bevroren Uddelermeer te laten plaatsvinden. Een initiatief, waaruit men weer eens heel duidelijk kon zien, waar een klein dorp ‘groot’ kan zijn!
Koek en Zopie
Het woord ‘Zopie’ of sopie komt van het oud-Hollandse soopje, wat betekent: een slokje, een borreltje. Vroeger werd op het ijs nogal wat sterke drank geschonken, mede omdat de wetgeving over het schenken van alcoholische dranken ging over drankverkoop op land en op zee, maar niet over dat op bevroren sloten, vaarten, meren of plassen. Om op het ijs toch een beetje stevig te staan at men er een stuk koek bij. Tegenwoordig worden in een ‘koek & zopie tent’ voornamelijk warme chocolademelk, koek en snoep verkocht.
Bij het publiceren van deze beelden, heb ik de wintertijd gewoon maar eventjes ‘stilgezet’ zodat u alles op uw gemak hebt kunnen bekijken. Daarnaast hoop ik maar, dat u van deze winterse beelden en het bijgaande verhaal hebt genoten, misschien ook wel met een beetje nostalgie en enige weemoed, dat hoort er gewoon bij denk ik dan maar!
____________________________________________________________________________________________________
Wij vonden nog een mooi filmpje met winterse beelden van de Veluwe, gemaakt door RTV-Apeldoorn: