Voorlopig heeft de bok Castor zijn eerste plaats weer heroverd
Op een gegeven ogenblik is de rust weergekeerd en gaat ieder zijns weegs en het lijkt er op dat de oude bok Castor zijn eerste plaats weer heeft heroverd. Of dat ook werkelijk zo is, dat gaan we nog beleven, voorlopig in ieder geval wel. Alle twee de bokken blijven bij hem uit de buurt, dus heeft het wel even indruk op ze gemaakt Ook de geiten doen een stapje opzij als hij te dicht in hun buurt komt.
Oude rivaal
Terwijl Castor zich verwijderd van de rest, zien we Pollux II en Matador gebroederlijk naast elkaar staan. Matador kijkt nog eens achterom naar zijn oude rivaal en je ziet bijna de twijfel in zijn ogen, net of hij het niet helemaal goed begrijpt, dat het zover heeft kunnen komen, maar toch is het wel zo!
Toekomst
Als beide bokken zo bij elkaar staan, zie je heel duidelijk dat Pollux II die vooraan staat, een heel stukje kleiner is dan zijn rivaal Matador, die steekt – letterlijk en figuurlijk – bijna een kop boven hem uit. Bij deze twee is het niet zo moeilijk om de toekomst te voorspellen, want hier zijn de plaatsen allang verdeeld, dat moge duidelijk zijn, hier is Matador de baas en dat zullen we ook merken.
Mollenvanger
Als ik zo naar het reewild zit te kijken, dan verbaas ik mij tegelijkertijd over de enorme molshopen in het weiland, ja het stikt er hier van en volgens de plaatselijke mollenvanger is dat ook niet zo verwonderlijk. Hij vertelde mij, dat de venige grond een ‘eldorado’ voor de mollen is en die extra grote molshopen, dat is een ‘knooppunt’ van onderaardse gangen, daar brengen ze steeds het zand met bakken vol omhoog. Nou… lieve mensen, reken maar dat de boer niet blij is met al die mollen, vandaar dat de mollenvanger nu ook een regelmatige bezoeker is van het “Rauwe Veld”. Zo staan we even gezellig samen te praten en constateer ik, dat ook hier weer heel duidelijk het aloude spreekwoord van toepassing is: “De ene zijn dood, is de ander zijn brood”.
Slootje springen
Tevreden over zijn overwinning, zie ik Castor de arena verlaten en in de richting van het andere weiland lopen, ik weet dat hij daar een sloot over moet springen en dat wil ik graag even in beeld brengen. Dus verontschuldig ik mij en neem afscheid van de mollenvanger en begeef mij naar de bewuste plek. Als ik net de boel opgesteld heb, komt Castor aangelopen en neemt de sprong over de sloot als een jonge bok, voor hem is deze hindernis blijkbaar een peuleschil, als je ziet hoe lenig hij de sprong al zwevend maakt.
Tenslotte…
Naast het fotograferen deze avond, heb ik ook nog op een later tijdstip een klein filmpje gemaakt, waarbij alle drie de bokken in beeld komen en het lijkt of ze elkaar nu volledig geaccepteerd hebben, het lijkt erop… zeg ik nog maar weer eens heel duidelijk, want er kan nog steeds van alles gebeuren.
Lees ook: Naar buiten in het “Rauwe Veld” – Deel 16
____________________________________________________________________________________________________
Bekijk ook het filmpje: