Een lammetje zoekt het hogerop
Dat het nu echt voorjaar is geworden, daar kun je niet meer omheen, tjonge wat een gemekker in de weilanden op de Veluwe en in het bijzonder van het Binnenveld. Een paar dagen geleden was ik op de Grebbeweg in het Rauwe Veld aangeland en wat denk je… zie ik een ooi met twee lammetjes. Niet zo bijzonder zult u misschien gelijk zeggen, want dat er tweelingen geboren worden, gebeurt met de regelmaat van de klok. Maar… bij dit gezinnetje was er eentje die het echt – letterlijk en figuurlijk – hogerop had gezocht, hij stond namelijk bovenop zijn moeders rug.
Daar stond het lammetje bovenop de rug van zijn moeder – Foto: ©Louis Fraanje
Herkenning
Het is en blijft telkens weer een schitterend gezicht om die eerste lammetjes in de wei te zien ronddartelen en hun gemekker aan te horen en het wat zwaardere ‘beuh.. beuh…’ antwoord van de ooien te vernemen. Het heeft iets vertederends en ook iets wat vertrouwen inboezemt. Dat merk je heel duidelijk, als er bijvoorbeeld een lammetje te ver van zijn of haar moeder verwijderd is geraakt, dan klinken over en weer de geluiden van herkenning, want de moeder herkent het geluid van haar eigen kroost.
Nieuwsgierige blikken, zowel jong als oud – Foto: ©Louis Fraanje
Vredig tafereel
Als dan de ooi en haar twee lammetjes, zo heerlijk in het gras gezamenlijk liggen uit te rusten en zij met nieuwsgierige blikken naar een voorbij rijdende vrachtwagen zitten te kijken, is het beeld compleet. In de verte hoor ik de ganzen en zo af en toe komt er een spreeuw of een kwikstaartje langs, die op hun gemakje hier en daar wat insecten of wormen komen oppikken. Zo’n vredig tafereel kun je urenlang naar zitten kijken, zonder je ook maar een moment te vervelen.
Een vredig tafereel, dat vertrouwen inboezemt – Foto: ©Louis Fraanje
Gevoelige snaar
Dan zie ik het lammetje, dat op de rug van moeder ligt, blijkbaar in een diepe slaap is geraakt, het kopje zakt langzaam maar zeker naar beneden. Aan de kleine schokjes van het lichaam, kun je zien dat het – op dat moment – in diepe slaap is gehuld. Zo bovenop het warme moederlijf gelegen en zich dus volkomen veilig voelend, kan ik mij geen mooier ‘moederbeeld’ vormen, zoiets zal bij menigeen een gevoelige snaar raken.
Een ander lammetje komt even buurten – Foto: ©Louis Fraanje
Kennismaking
Als ik zo heel geconcentreerd het drietal zit te observeren, komt er een lammetje even buurten, heel voorzichtig snuffelt hij eerst eens hier en dan weer daar, voor het drietal is dit blijkbaar geen vreemde, want alles gaat heel gemoedelijk. Na deze kennismaking loopt het beestje naar de achterkant van de ooi en begint wat aan haar lijf te krabben, maar ze reageerd niet, ze voelt heus wel aan dat het niet een van haarzelf is.
Mocht het lammetje – op wat voor wijze dan ook – bij haar spenen kunnen komen, dan is Leiden in last en zal deze op een zeker niet zachtzinnige wijze verjaagd worden. De ooi herkent de geur van haar eigen lammetjes als geen ander.
Oog in oog met het drietal in de wei – Foto: ©Louis Fraanje
Kleine dingen
Natuurlijk vormen ook hier weer de uitzonderingen de regel en zal het misschien ook wel eens anders gaan, maar het heeft geen enkele zin om daarover te discussiëren, want ik heb in ieder geval genoten van dit ‘vredige’ tafereel, dat ons zomaar in de schoot werd geworpen. Zo’n heel gewoon dagelijks gebeuren op het platteland, kan een mens toch heel diep raken en dan verwijs ik maar weer naar de ‘kleine’ dingen in het leven!
Meer info: Alles over schapen, schapenhouderij
____________________________________________________________________________________________________
Neem even de tijd en bekijk ook het filmpje, door het bekijken kunt u meteen uw geduld op de proef stellen:
