Pinksterbloemen, Pasen en een oude bok
Overal in de graslanden van het Rauwe Veld, zien we de helder witte en met lila gekleurde pinksterbloemen staan, wijd en zijd als een bonte verzameling uitgestrooid over de velden, het geeft een extra dimensie aan de Lente. Aan de andere kant ook wel een beetje vreemd, als je bedenkt dat het net Pasen geweest is. Daar komt nog eens bij, dat tijdens de Pasen, de bloei van de pinksterbloemen soms al over haar hoogtepunt heen is. Pinksteren is pas 49 dagen na Pasen. Hoe de naam van dit bloemetje zo wijd verbreid heeft kunnen raken is menigeen een raadsel?
Castor de verslagen bok van het Rauwe Veld – Foto: ©Louis Fraanje
Moordenaar
Een heel ander verhaal is Castor, de kapitale reebok van het Rauwe Veld, alhoewel hij de laatste keer dat wij hem zagen, dat was eind maart, het er niet zo best heeft afgebracht. Op die bewuste avond werd hij verjaagd door de tegenwoordige heerser Matador en laat hij zich nauwelijks meer zien. Zijn eens zo schitterende koptooi met 8 enden, is nu gedegradeerd tot de helft, met rechts nog 3 enden en links nog één lange rechte stang. In jagerskringen wordt zo’n bok een ‘moordenaar’ genoemd, want juist deze vlijmscherpe stang is gelijk een ‘dolk’, die op een onverwacht ogenblik in een gevecht, een veel jongere en sterkere 6-ender, zou kunnen doden.
De bok komt dichterbij…
– Foto’s: ©Louis Fraanje
Zijn eens zo schitterende koptooi met 8 enden, is nu gedegradeerd tot de helft – Foto: ©Louis Fraanje
Teruggetrokken
Opeens was hij er weer en natuurlijk was ik blij verrast, want zo’n oude bok leeft vaak erg teruggetrokken en laat zich bijna niet meer zien overdag en nu liep hij daar ineens op een morgen tussen de Pinksterbloemen te grazen. Gelukkig stond ik met mijn mobiele schuilhut enigszins verdekt opgesteld achter een oude Sleedoorn en kon hij me niet zien. Het weerzien met de oude bok doet me toch goed, je hebt gewoon ‘iets’ met zo’n dier, dat je al jaren volgt.
Castor schrikt als er een ekster achter hem langs vliegt – Foto: ©Louis Fraanje
Nestrover
Regelmatig kijkt hij op van zijn maaltijd en kijkt de oude bok om zich heen, soms schrikt hij van iets dat voorbij vliegt, zoals de ekster, die even verderop in het weiland is is geland. Normaal gesproken trekt een ree zich daar niets van aan en zeer zeker een bok niet, die is wel wat gewend. Zeker van een ekster, ook al maakt de vogel nog zoveel lawaai. Dat een weidevogel als grutto, kievit of wulp zich daar wel zorgen over maken, is natuurlijk wel te begrijpen, want de ekster staat bekend als een echte ‘nestrover’!
– Foto’s: ©Louis Fraanje
Regelmatig kijkt hij om zich heen…
Ondaks alles, blijft Castor zijn koninklijke gestalte behouden – Foto: ©Louis Fraanje
Koninklijke gestalte
Toch blijft de oude bok mij boeien, vooral als hij nog wat dichterbij is gekomen en hij heel even zijn kop nog wat verder omhoog trekt, dan heeft hij – ondanks alles – zijn koninklijke gestalte nog altijd behouden. Zoals hij daar staat daar midden in het weiland vol pinksterbloemen, dan gaat er wel iets door je heen, dat raakt je en iedere rechtgeaarde natuurliefhebber en dan in het bijzonder de reewildkenners zullen dat met mij eens zijn.
Dan draait hij zich om en besluit om er vandoor
te gaan – Foto’s: ©Louis Fraanje
Aan de rand van het weiland zie ik hem onder het prikkeldraad doorgaan – Foto: ©Louis Fraanje
Keiharde muziek
Dan opeens klinkt er ergens vanaf de openbare weg, keiharde muziek vanuit een of andere draagbare radio of iets dergelijks, tegelijkertijd zie ik weer de kop van Castor omhoog gaan. Dat is blijkbaar net iets teveel van het (goede), of zeg maar het ‘kwade’, dat is een betere benaming, want… binnen de kortste keren heeft hij zich omgedraaid en gaat er in volle vaart vandoor. Einde voorstelling! Helaas… zeg ik dan maar weer en je vraagt je tegelijkertijd af, waarom anderen ons -ongevraagd – opzadelen met hun muziek en… natuurlijk is zoiets onacceptabel, maar wie doet er wat aan?
