Buiten Europa
De voorbereidingen voor de trektocht hebben ruim een jaar geduurd. Het idee om een grote reis door Europa te maken, leefde bij deze beide mensen al heel lang, maar pas twee jaar geleden bedachten ze dat het misschien wel leuk zou zijn, om het met een woonwagen te doen. Ervaringen met dergelijke reizen hadden ze niet en eerdere reizen vonden buiten Europa plaats.
Laurent vertelt: “Ik heb met mijn ouders drie jaar in Marokko gewoond en Gudule is tijdens haar studie, drie maanden in Argentinië geweest en een maand in het Canadese Quebec.” Samen brachten ze tot nu toe alleen een vakantie van twee weken in Italië door.
Het Franse gezinnetje met hun paard en hond bij de woonwagen – Foto: ©Louis Fraanje
Mogelijkheden onderweg
Hoe lang de reis zal duren, is afhankelijk van de mogelijkheden onderweg om wat geld te verdienen. Ook ontmoetingen met de inwoners van verschillende landen kunnen vertragend werken. “Als we leuke mensen ontmoeten of er is ergens feest, blijven we natuurlijk langer op die plek. In België hebben we op markten al aardig verdiend met de verkoop van handwerk, leren armbandjes, portemonees en oorbellen. Dat heeft genoeg opgebracht om tot hier te komen,” zegt Laurent.
De woonwagen wordt in gereedheid gebracht – Foto’s: ©Louis Fraanje
Wereldcongres
Ze hebben ook T-shirts gemaakt met de opdruk ‘Cirkau Europo’, dat betekent ‘Rondom Europa’ in Esperanto. De shirts worden op het wereldcongres van Esperantisten, dat in het Franse Montepellier wordt gehouden. Gudule: “We hebben zelf de stichting ‘Cirkau Europo’ in het leven geroepen. We geven vier keer per jaar een bulletin uit voor de leden. Daarin schrijven we over onze ontmoetingen en belevenissen. Zo’n honderdtwintig mensen steunen ons al. Nu is er alleen nog een Franse versie, maar we gaan ook een uitvoering in Esperanto uitgeven.”
Gezamelijk wordt het paard voor de wagen gespannen – Foto: ©Louis Fraanje
Problemen oplossen
In België is het echtpaar ook naar Esperantoclubs geweest om dia’s te laten zien van hun reis, dat doen ze nu ook in Nederland. Hoe ze verder aan werk komen en wat voor werk ze de komende jaren gaan doen, weten ze niet. “We lossen de problemen wel op als we ze tegenkomen”, zegt Gudule. “Een probleem per dag is wel genoeg”, vult Laurent met een glimlach aan.
Als alles klaar is, wordt de woonwagen naar de weg gevoerd– Foto: ©Louis Fraanje
Tweede paard
Een van de problemen, waar ze mee te maken krijgen, is de staat van het wegdek en het stijgingspercentage.
“In Nederland en België is het geen probleem om goede wegen te vinden, maar in Frankrijk wel. We moeten altijd op zoek gaan naar een route met weinig hellingen,” aldus Laurent Cuenot.
Al naar gelang hun reis vordert, kopen ze een tweede paard.
“Dat doen we dan in Polen, daar kunnen we goedkoper aan een paard komen, dan hier.
.
Op de Woeste Hoefweg samen lopend naast het paard – Foto: ©Louis Fraanje
Bij boeren
Misschien moeten we ook wel een keer ergens de hulp van een trekker inroepen om een steile helling te nemen. Het verkrijgen van hulp is tot op heden geen enkel probleem.
We overnachten lang niet altijd bij Esperantisten. We worden overal goed ontvangen en verblijven ook regelmatig bij boeren of andere mensen.
’s Avonds blijven we dan ook eten en als we ’s ochtends weer vertrekken krijgen we vaak groenten en brood mee,” zegt Gudule lachend.
De Franse ‘globetrotters’ hebben nog een hele reis voor de boeg – Foto: ©Louis Fraanje
Richting Eerbeek
Als ik op mijn horloge kijk, merk ik dat we ondertussen enkele uren hebben zitten kletsen. De middag loopt ten einde en het echtpaar wil graag voor het donker wordt op de plaats van bestemming zijn. De bedoeling is om in Eerbeek te overnachten. Het paard wordt ingespannen, Lola gaat met moeder Gudule en de hond in de wagen en Laurent dirigeert het spul de weg op richting Eerbeek.
Dan paseren zij de oude herberg de “Woeste Hoeve” – Foto: ©Louis Fraanje
Verdwijnen ze uit het gezichtsveld – Foto: ©Louis Fraanje
Uit mijn gezichtsveld
Wanneer ze de oude herberg de “Woeste Hoeve” passeren, waan ik mij even terug in de tijd, toen alles nog gemoedelijk en rustig ging. Dan zie ik de postkoetsen en de voerlui voorbij trekken, dan hoor ik het klappen van de zweep en het gehinnik van de paarden.
Ondertussen verdwijnen de Franse ‘globetrotters’ langzaam maar zeker uit mijn gezichtsveld. Ik zwaai ze net zo lang na tot ze om de bocht zijn verdwenen.
“Au revoir”
Een onverwacht moment in het dagelijkse leven, dat altijd als een fijne herinnering zal blijven voortbestaan. “Au revoir”, wens ik mijn reizigers in stilte. Zij vervolgen hun zwerftocht door Europa en ik keer tevreden huiswaarts.
Eerder gepubliceerd in: De Veluwenaar – 6e jaargang – No.3 – juli 1998
********************************************************************************************************************************************
Het gezin is weer thuis op 19 oktober 2002 . Hier staan ze op de Dr. Zamenhof-rotonde in La Roche sur Yon – Foto: Archief Cuenot
1997 – Einde van de reis – 2002
Het jonge paar, Laurent Cuenot en Gudule Le Pichon, heeft samen met hun dochtertje Lola, het avontuur met de woonwagen dwars door Europa volbracht. Hun reis, die hun door 14 landen voerde, duurde, als gevolg van de gastvrijheid die ze onderweg overal ontvingen, vijf en een half jaar in plaats van de voorgestelde vier.
Inmiddels waren ze in de Tsjechische Republiek getrouwd en in Griekenland werd, 6 maanden voordat ze weer thuis in Frankrijk waren, hun tweede kindje Romain geboren.
____________________________________________________________________________________________________
Er is ook nog een documentaire gemaakt en daarin zien we dat de woonwagen is ingeruild voor een andere wagen met een huif. U kunt de trailer daarvan hieronder bekijken, helaas is het wel in de Franse taal:
