Een gewild item voor natuurfotografen…
De tip: Louis, Fraanje was zo aardig om mij op woensdag 10 mei j.l. een mooie foto-tip te doen toekomen. Gewoon als fotoliefhebbers onder elkaar wel vaker doen. Nu zal de trouwe lezer van De Veluwenaar zich wellicht afvragen wat dat nieuws behelst? Ik zal u niet langer in spanning houden en het gelijk maar verklappen. Louis, wees mij op een plek waar de zwarte specht valt te platen. Dat is een gewild item voor heel veel amateur-natuurfotografen. Dus ook voor deze gepensioneerde beroeps-woudloper.
Zit op deze nestholte wel leven?
Plotseling één punt van één snaveltje zichtbaar – Foto’s: ©Ton Heekelaar
Excursie met Engelsman
Gelijk schoot mij in herinnering, toen ik diverse decennia geleden een Engelse beroeps-woudloper op excursie mocht begeleiden in het Nationaal Park Veluwezoom. Gelukkig was zijn Nederlandse vriend ook van de partij, opdat mijn Engelse taal niet was wat het wezen moest. Maar in dit geval nu wij het over de zwarte-specht hebben is de woordkeus in het Engels als de Black Woodpecker geenszins onbekend. Maar…voor die Engelsman de soort juist wel. Simpel, omdat deze grootste Europese spechtensoort in het geheel niet in Engeland voorkomt. U voelt hem vermoedelijk al aankomen!
Duidelijk zijn uiteindelijk twee snaveltjes zichtbaar, dat beloofd fotografisch nog wat! – Foto: ©Ton Heekelaar
In extase voor ‘veredelde kraai’
Toen wij door de Onzalige Bossen, met de oude beukenlanen en beukenbosvakken reden, vloog plotseling een zwarte specht met zijn knalrode pet voor de jeep uit.Het laat zich raden dat die Engelsman helemaal in extase raakte bij de waarneming van die “veredelde kraai”! Nu zoveel jaren geleden weet ik echt niet meer waar die Engelsman precies voor kwam. Maar… tijdens de hele rit riep hij bij herhaling: “Oh, Oh, The Black Woodpecker Beautiful (prachtig) en dat vergeet ik nimmer. Dus die excursie was voor hem helemaal het einde. Gekscherend liet ik zoeven optekenen dat een zwarte specht lijkt op een veredelde kraai, edoch dat moet u zien als een cryptische noot mijnerzijds. De prachtige vogel met zijn zwart kleurige verenkleed en knalrode pet is een sieraad in onze bossen.
De beide jonge zwarte spechten bedelen om voedsel
– Foto’s: ©Ton Heekelaar
Ezelsbruggetje
Daarnaast, al zie je de zwarte specht niet, dan hoor je hem wel op grote afstand door de bekende roffel en stoomfluit geluid. Dit is namelijk een mooi ezelsbruggetje dat de roep van de zwarte specht sprekend lijkt op een stoomfluit van een stoomlocomotief! Volledigheidshalve vermeld: De natuurlijke vijanden van de zwarte specht zijn de boommarter en havik.
Het zwarte spechten vrouwtje is gearriveerd, herkenbaar aan het kleine rode petje – Foto: ©Ton Heekelaar
De vijand
Daarnaast de gekunstelde vijand:… is de bosbouwer! Werkelijk waar, de bosbouwer van vroeger kon bij wijze van spreken de zwarte specht letterlijk en figuurlijk wel schieten! Die “zwarte doerakken” waren de mooie beukenstammen vernielers bij uitstek!!! Beuken zaaghout was gewild en bracht goed geld in het laatje voor zowel de grote natuurorganisaties als de particuliere landgoedeigenaren. Maar… uitgerekend hakt jaarlijks de zwarte specht een nieuwe nestholte in de stam van een mooie dikke gezonde beukenboom. Dat deze ook heel nuttig kan zijn door zijn voedsel van schadelijke houtlarven te consumeren werd zo’n kleine halve eeuw geleden gezien als een detail. Volledigheidshalve: Het komt ook voor dat een paartje zwarte spechten enkele jaren achtereen dezelfde nestholte als broedgelegenheid gebruiken.
Let ook eens op de lange uitschuifbare tong – Foto: ©Ton Heekelaar
Ecologische processen
Maar… gelukkig met de wijsheid van nu, waarbij het natuurbeheer veelal is gebaseerd op een zo’n natuurlijk mogelijk natuurbeheer. Daarbij wordt gestreefd naar ecologische processen en is de zwarte specht daarin een heel belangrijke speler. De verlaten nestholten worden dankbaar gebruik door diverse vogelsoorten o.a. de bosuil( zie foto onder)en zoogdieren.
Na haar plicht gedaan te hebben, vertrekt het vrouwtje weer – Foto: ©Ton Heekelaar
Vertrektijd wordt vastgelegd….
De bosuil – Foto’s: ©Ton Heekelaar
Tot slot
Het is toch heel bijzonder dat op zich zo’n eenvoudige tip van Louis kan uitmonden in een heel epistel met unieke foto’s. Een woord van oprechte dank aan Louis lijkt dan ook niet misplaatst. Ondanks dat ik wel even de tijd heb genomen om er voor te gaan zitten, wilde ik het één en ander gaarne met de trouwe lezers van “De Veluwenaar” delen.
Meer verhalen over: Zwarte spechten
