Een schitterend hert tussen het frisse groen
Het begint nu steeds spannender te worden om Hubertus te zien, want zijn gewei groeit met de dag. Inmiddels is hij al bezig met de kroonvorming en dat moet straks dus uitsluitsel geven. Wordt hij nu een volle 22-ender, of misschien meer? Afgelopen donderdag 18 mei hadden we het geluk om hem heel erg mooi in beeld te krijgen, via het echtpaar Jansen uit Barneveld kregen we een tip dat hij op de Eikelkamp liep. Daar vonden we hem even later, al vretend aan het frisse groen van de oude beukenbomen, het prachtige bastgewei stak heel mooi af bij al dat groen.
Al vretend aan het frisse groen van de beukenbomen – Foto: ©Louis Fraanje
Niet plaatsgebonden
Zo zie je maar weer, dat hij zich nergens wat van aantrekt en ook niet plaatsgebonden is, hoewel hij zich hier in deze omgeving wel het meest laat zien. De vorige keer lag hij bijna uitgeteld boven op een heuvel aan de Kronkelweg en nu was hij een paar kilometer verderop zich weer zich weer te goed te doen aan het frisse groen. Ik heb het al vaker gezegd, Hubertus is en blijft een echte vrijbuiter die zich van niets en niemand iets aantrekt en zijn eigen wissels volgt.
Onder de oude oude beukenbomen ziet hij er nog imposanter uit – Foto: ©Louis Fraanje
Imposant
Zo hebben we hem weer een aantal uren – op gepaste afstand – met de telelens kunnen volgen bij zijn dagelijkse bezigheden. Tjonge, wat is het toch een schitterend dier en vooral nu in het frisse groene voorjaarsbos, dan steekt het prachtige bastgewei nog mooier af en lijkt hij nog imposanter. Laatst vroeg iemand nog aan mij, of Hubertus eenzaam was, omdat andere geweidragers altijd met een aantal bij elkaar lopen en een roedel vormen. Nou… ik ben er bijna van overtuigd dat bij hem juist het tegendeel waar is en… wat is eenzaam? Als hij er onder zou lijden, dan zag hij er niet zo mooi en blakend van gezondheid uit, zou ik zeggen!
Als Hubertus uit de dekking komt, kijkt hij eerst eens goed om zich heen – Foto: ©Louis Fraanje
Om vervolgens een plekje op te zoeken om te herkauwen – Foto: ©Louis Fraanje
Bedachtzaam en weloverwogen
Dan komt hij even later vanuit de dekking, de open grasvlakte bij de Eikelkamp opwandelen, om een plekje te gaan zoeken, waar hij eens rustig op zijn gemak kan herkauwen. Bewonderenswaardig is het om te zien, hoe bedachtzaam en weloverwogen hij al deze dingen doet, dat dwingt onwillekeurig respect af.
Bedachtzaam en weloverwogen gaat Hubertus voorwaarts – Foto:© Louis Fraanje
Rustplekje
Onderweg verstapt hij zich nog in een kuiltje of iets dergelijks, maar uiteindelijk heeft hij dan toch een mooi rustplekje tussen het hoge gras gevonden. Op steenworp afstand van het fietspad, maar als je het niet weet, dan valt hij niet eens op, behalve natuurlijk voor zijn vele bewonderaars, die ook deze avond weer rijkelijk vertegenwoordigd waren.
Het gewei van Hubertus komt net boven het hoge gras uit – Foto: ©Louis Fraanje
Geef Hubertus de ruimte…
De komende twee weken worden spannend, want dan zal de kroon zich verder ontwikkelen en ons uitsluitsel geven, hoeveel enden het gewei dit keer zal hebben. Speculeren hierover heeft geen enkele zin, we wachten het gewoon maar rustig af. Deze maand is Hubertus inmiddels 6 jaar oud geworden en ik mag hopen, dat we nog een flink aantal jaren mogen genieten van dit schitterende hert.
Als iedereen hem met de nodige respect zal behandelen en niet te opdringerig gaat worden, is er geen ‘vuiltje’ aan de lucht. Maar… mocht er ‘onverhoopt’ iets gebeuren door de onachtzaamheid van een bezoeker, dan is Hubertus de ‘grote verliezer’ en krijgt hij onvoorwaardelijk de ‘kogel’! Daarom eindig ik dit verhaal maar weer eens met de oproep, om hem niet te dicht op de hielen te gaan zitten, geef Hubertus de rust en ruimte die hij nodig heeft!
Lees ook: Het legendarische hert “Hubertus” – Deel 80
___________________________________________________________________________________________
Bekijk ook het filmpje:
