De Grote bonte specht
Na het schitterende avontuur van de Zwarte-spechten in het Nationaal park De Hoge-Veluwe (HV), ben ik met mijn hele hebben en houwen aan fotoapparatuur overgeschakeld naar de Grote bonte specht in het Nationaal Park Veluwezoom (VZ). Op zich is dat geen wereldnieuws van formaat….toch? Simpel weg omdat de Grote bonte specht als een vrij algemene broedvogel in ons land kan worden aangemerkt. Die nestholten zijn in dit jaargetijde dan ook heel eenvoudig te vinden. Tijdens een wandeling in nagenoeg ieder park of landgoed in ons land is de roep van hongerige jongen in- of half hangend uit de nestholte dan ook goed hoorbaar.
In de onderste nestholte waren de continu roepende…
jonge spechten goed te horen – Foto’s: ©Ton Heekelaar
Kleine bonte specht
Edoch, dat geld niet voor de kleine- en middelste- bonte specht omdat die vrij zeldzaam zijn. Daarbij komt dat deze twee laatst genoemde spechtensoorten schuw zijn en derhalve de nestholte in de regel op een rustige plaats hoog in oudere bomen hebben uitgehakt. Dit in tegenstelling tot de grote bonte specht. Dat bleek recentelijk ook het geval.
Klein bonte specht – Foto: ©Ton Heekelaar
Grote bonte specht – Foto: ©Ton Heekelaar
Beeldvorming
Mijn dochter liep als training voor de Nijmeegse vierdaagse te wandelen op een relatief druk recreatief fietspad vanaf de Brandtoren op het Rozendaalseveld naar de Imbosch. Plotseling hoorde zij uit een half dode beukenboom met diverse holten het doordringende geluid van piepende jonge vogels. Of het spechten of spreeuwen waren kon zij niet bevestigen. Decennia lang als voormalige “beroepswoudloper” in dat gebied werkzaam te zijn geweest, was de ter plaatse opgegeven locatie mij dan ook niet geheel onbekend!
Bloeiende brem langs de Brandtorenweg – Foto: ©Ton Heekelaar
Geaccidenteerd landschap
Alvorens als een pakezel op foto expeditie te gaan naar een nestboom met uitgevlogen jongen zag ik niet zitten. Derhalve, ben ik eerst op maandagavond d.d. 15-mei-j.l. vanuit Velp op mijn e/bike gesprongen ter inspectie. De reis voerde over het schitterende geaccidenteerde landschap van de Zuid-Veluwse dreven
Doorkijk over de Worth-Rhederhei richting Imbosch-berg – Foto: ©Ton Heekelaar
De brandtoren en ANWB paddestoel…
Brandtoren
Hierbij passeerde ik als baken/oriënta- tiepunt de geheel uit staal opgetrokken 34m hoge oude brandtoren op het Rozendaalseveld nabij de grens van het Nationaal Park Veluwezoom
– Fotos: ©Ton Heekelaar
Nestboom
Na ruim een half uur fietsen en met een bezweet voorhoofd bereikte ik de opgegeven locatie. Vervolgens ben ik op gepaste afstand met mijn rug tegen een oude dikke beuk op de zachte humus grond gaan zitten. Zodanig dat ik de nestboom goed in de gaten kon houden. Hierbij een op de loer liggend leger aan vervaarlijke- en gluiperige teken trotserend!
Het hongerige jong zit al te wachten – Foto: ©Ton Heekelaar.
Hongerige jongen
Weldra was het bingo. Met mijn verrekijker in de aanslag zag ik dat een grote bonte specht met een snavel vol eiwitrijk voedsel naar het onderste gat vloog. Via de achterzijde van de boom werd behoedzaam de nestholte benaderd en de hongerige jongen gevoerd.
De voedzame maaltijd wordt gulzig naar binnen gewerkt – Foto: ©Ton Heekelaar.
Volgende voerbeurt
Om helemaal zeker te zijn heb ik nog een kwartiertje gepost en een volgende voerbeurt afgewacht. Toen wist ik genoeg. De jongen stonden nog niet op uitvliegen omdat relatief diep in de nestholte werd gevoerd. Dit in tegenstelling als de jongen op uitvliegen staan. Dan hangen ze er half uit om als eerste de voedzame maaltijd van één van de -om beurten- voerende ouders gulzig naar binnen te werken.
De natuurfotograaf op de fiets met fotokar en…
de dienstauto van Natuurmonumenten – Foto’s: Ton Heekelaar
Met de foto-kar op foto-expeditie
Op vrijdagmiddag d.d. 19-mei en zaterdag 20-mei stond de kalender aangestreept. Dus de foto-kar kon worden geladen met fotoapparatuur/statief en camouflagenet. Voor een lange en comfortabele zit heb ik met een spanbandje nog een tuinstoel met kussen boven op de foto-kar vastgesjord. Vervolgens met een veiligheidssluiting de foto-kar aan mijn e/bike bevestigd. Nu kon de foto-expeditie echt van start.
Het was die vrijdag middag bewolkt weer dat op zich fotografisch gezien niet verkeerd hoeft te zijn. Dan is men gevrijwaard van hinderlijke zonvlekken en schaduwwerking. Maar… als de dreigende regen maar uitblijft. Kort nadat ik mij onder een laaghangende beukentak met behulp van een camouflagenetje tactisch had opgesteld, kwam een dienstauto van NM langsrijden en… die stopte. Hierbij volgde een kort informatief gesprek. Daar hield ik een heel positief gevoel aan over met het predicaat: “Echte ambassadeurs van Natuurmonumenten”
Regelmatig kwamen fietsers voorbij, maar hadden geen oog voor de spechten – Foto: ©Ton Heekelaar
Fietsverkeer en slot
Tijdens de ongeveer twee uur durende fotosessie -zonder verstoring- heb ik diverse leuke plaatjes geschoten. Geen van de talrijke fietsrecreanten, mountainbikers, dan wel racefietsers heeft op zaterdagmiddag de moeite genomen om met deze verdekt langs het rijwielpad zittende natuurfotograaf een praatje te maken. Vond ik persoonlijk ook niet erg! Kennelijk is voor hen de vrije tijd besteding via een uitstekend rijwielpad en schitterend landschap al ruim voldoende om van de natuur te genieten!
