Een ‘bont’ zwijn is geen alledaagse verschijning in de natuur…
Nee… dat zie je zeker niet elke dag!”, antwoordde Fransien, toen ik afgelopen week op een avond thuiskwam van een zwerftocht over de Hoge Veluwe en haar vertelde, dat ik een ‘bont’ zwijn had gezien.op het Reemsterveld. Ik had hem al eens eerder gezien, maar er toen verder geen aandacht aan geschonken. Toch is het best de moeite waard om er eens iets over te schrijven, dacht ik bij mezelf.
Tussen zijn zwarte soortgenoten, viel het ‘bonte’ zwijn wel heel erg op – Foto: ©Louis Fraanje
Opvallend
Och, zo gaat dat toch meestal, je bent er wel aan gewend, maar je vergeet dan dat er misschien ook mensen zijn, die dit nog nooit meegemaakt hebben. Dat maakt het interessant en je ziet dan op een avond weer dat rare ‘bonte’ zwijn lopen tussen zijn zwarte soortgenoten, toch wel een komisch gezicht, denk je dan. Wel heel erg opvallend en terwijl ik zo sta te kijken, komt ineens zijn kop omhoog, of dat hij het aanvoelt!
De ‘bonte’ kijkt in mijn richting en denkt er het zijne van – Foto: ©Louis Fraanje
Chromosomen
Hoe komt zoiets nou…? Als je navraag doet dan krijg je vaak als antwoord: “Zijn of haar moeder heeft gepaard met een tam varken bij een boer ergens in de buurt van het natuurgebied!” Dat zou best eens zo kunnen zijn, maar iemand anders vertelde dat het een lichte afwijking is in hun chromosomen. Hoe het ook zij, het is en blijft een bijzondere verschijning.
Ineens gingen ze er met z’n allen vandoor – Foto: ©Louis Fraanje
Geruime afstand
Erg lang hoef ik er niet over na te denken, want om de één of andere reden gaan ze er plotseling vandoor en verdwijnen in het hoge gras aan de overkant. Jammer, want ik heb niet de tijd gekregen, om te zien of het een zeug of een keiler(man) was, daarvoor ging het allemaal te snel. Maar… blijkbaar zijn ze niet zo heel erg geschrokken en keren ze na verloop van tijd – via een omweg – weer terug naar de wildakker. In eerste instantie bleven ze een poosje ‘besluitloos’ op geruime afstand staan kijken, om dan vervolgens het veld weer op te draven.
Zo stonden de zwijnen een poosje ‘besluitloos’ in onze richting te kijken – Foto: ©Louis Fraanje
Teveel zwijnen
Het is een schitterend gezicht om die hele bende zwijnen zo bij elkaar te zien, ik tel er in de ”gauwigheid’ zo’n 30 stuks ‘groot en klein’ en misschien zijn het er wel meer. Er is natuurlijk genoeg te vreten op dit moment, maar we hebben er al eerder over geschreven op ons weblog, niet direct op de Hoge Veluwe zelf, maar verspreid over de Veluwe, lopen er teveel wilde zwijnen. Lees meer >>
Helemaal vooraan in het midden, liep nog een ‘bont’ biggetje – Foto: ©Louis Fraanje
Geen tam varken
Als ik een paar dagen later, op een avond weer langs het Reemsterveld rijd, zie ik de zwijnen tussen een roedel herten door sjouwen, tussendoor zie ik ook het ‘bonte’ biggetje erbij. Ook nu weer wordt ik er als een magneet naartoe getrokken, het kleine bonte ding laat zich zeker niet door zijn soortgenoten aan de kant duwen, dat kun je net denken. Niks ervan, hij wroet en vreet, net als de anderen en er is niets aan hem, dat mij doet denken aan een tam varken.
Het ‘bonte’ biggetje is een opvallende verschijning – Foto: ©Louis Fraanje
Rariteit
Of de kleine een mannetje of een vrouwtje is, dat is voor mij nog onduidelijk, van zijn of haar grote broer, ben ik er inmiddels al wel achter, dat het een keiler is. Of men daar blij om is op de Hoge Veluwe, waag ik te betwijfelen, want het blijft natuurlijk een ‘rariteit’ zo’n bonte verschijning tussen de wilde zwijnen.
Tussen de zwijnen loopt een jong hert – Foto: ©Louis Fraanje
Bekijk ook het filmpje:
