Heeft Hubertus een ‘grote’ broer?
Gistermorgen reed ik om kwart over 8 in de omgeving van de Eikelkamp op de Hoge Veluwe, mijn ogen zochten de plek waar wij met onze vrienden zondagavond Hubertus voor het laatst hadden gezien. Ergens, op steenworp afstand van de weg had hij zich verstopt in een klein bosje, waar niemand hem kon vinden. Opeens zag ik hem… tenminste… dat dacht ik, hij zat nu naast het betreffende bosje. Dus cameraspullen uitgeladen en opgesteld, maar… tot mijn grote verbazing stond hij op en ging er als een speer vandoor!
Het betreffende hert gaat er vandoor – Foto: ©Louis Fraanje
Raar gedrag
Heel vreemd, dat had hij nog nooit gedaan, wat zou de reden daarvoor kunnen zijn? Aangekomen bij de bosrand, bleef hij staan en keek achterom, maar… wat zou er toch aan de hand zijn en waarom dit ‘rare’ gedrag? Toen ik hem nog eens goed zat te observeren, begon ik te twijfelen aan mijzelf. Inmiddels was er – een eindje terug – nog een vaste bezoeker gearriveerd, die het hert inmiddels ook zag staan. Nog even bleef het betreffende hert staan en ging er toen vandoor.
Daar stond hij in ‘volle glorie’ aan de bosrand – Foto: ©Louis Fraanje
Enige echte
Groot was onze verbazing, toen even later – als het ware – uit het niets, ineens nog een hert overeind was gekomen, de lens ging natuurlijk direct in de richting van dit hert en toen… was de verbazing nog vele malen groter! Want… wie stond daar in het hoge gras? Het was niet te geloven, maar… dat kon toch niet, direct vlogen mijn ogen over het gewei en… ja hoor, geen vergissing meer mogelijk, daar stond de enige echte Hubertus!
Vanuit het hoge gras was de echte Hubertus nu overeind gekomen – Foto: ©Louis Fraanje
Identiek
Het andere hert was bijna identiek aan Hubertus, ook wat de grote van het gewei betrof, deze had links 10 enden en rechts 11, dus een oneven 22-ender. Alleen was nu wel duidelijk een verschil in de vertakkingen van de kroon te zien en ook de kop was anders. Daarnaast heeft dit hert ook een donkerder vacht dan Hubertus, dus in vergelijking met de echte Hubertus zijn er hele duidelijke verschillen. Nogmaals, u kunt zich nu misschien ook enigszins voorstellen dat dit wel een hele bijzondere ervaring was deze maandagmorgen!
Hubertus loopt in de richting van het andere hert – Foto: ©Louis Fraanje
Apart verhaal
De andere fotograaf was net zo perplex als ik, maar had beide herten blijkbaar al eens een keer samen gezien en vroeg zich nu ook af, of Hubertus dan misschien toch een leeftijdgenoot zou kunnen hebben? De wonderen zijn de wereld nog niet uit, dit was wel een heel apart verhaal! Ondertussen was het andere hert weer teruggekomen en liep Hubertus – al grazend – zijn richting uit. Wauw… dat kon een mooie plaat worden, dan hadden we het bewijs en… ‘de wens is de vader van de gedachte’, maar nog mooier is het als die wens vervuld wordt. Bekijk de beelden maar!
Een grazende Hubertus en zijn ‘broer’ erachter Foto: ©Louis Fraanje
Het is toch niet te geloven? Hubertus 1 en Hubertus 2 – Foto: ©Louis Fraanje
Geheimzinnig
En dat allemaal op maandagmorgen zomaar ineens zo’n bijzondere ontmoeting, dat maak je niet vaak mee, de Engelsen hebben daar een mooi woord voor: “Once in a life time” oftewel “Eén keer in je leven”! Hoe dan ook, het blijft een bizar, bijzonder en vreemd verhaal, want… waarom verschijnt dit ‘geheimzinnige’ hert nu pas op het toneel? Waar hing hij voor die tijd uit en hoe heeft hij zich zolang schuil weten te houden voor het publiek?
Vragen… vragen… en nog eens vragen, dat maakt het allemaal nog ingewikkelder en tegelijkertijd ook interessanter!
Lees ook: Het legendarische hert “Hubertus” – Deel 88
_______________________________________________________________________________________________
Bekijk ook het filmpje:
