Noordwaarts naar Texel – Deel 18

Het is hier altijd een feest om door de duinen te wandelen

Zo struinden we door de Horsepolders, maar de warmte speelden ook de vogels parten, die bleven zoveel mogelijk in de schaduw en lieten zich bijna niet zien. Maar… daarover niet getreurd, want het is hier altijd een feest om door de duinen te wandelen.

Als er dan ineens een vogel, vlak voor je neus en dwars over het pad voor je langskomt vliegen, ben je een en al aandacht en volg je hem in de vlucht. Als hij dan ook nog boven in het topje van een struik gaat zitten, ontdekken we zijn rode borst en petje, onmiskenbaar een Kneu, schitterend om te zien.

In het topje van de struik zat een Kneu – Foto: ©Louis Fraanje

Hoog en laag

Hoog aan de hemel ontwaren we een Buizerd, hij zweeft op de thermiek, een schitterend gezicht om hem te zien zweven en ik probeer hem in mijn lens te vangen. Als dan even later ook nog een echtpaar Bruine Kiekendief zich laat zien en… horen, worden we echt helemaal blij. Fransien zegt: “Een grappig gezicht om de fotograaf in ‘zomers tenue’ laag bij de grond te zien zitten en de vogels hoog in de lucht, wat een verschil!”

De Buizerd, hoog in de lucht, en de fotograaf…

…laag bij de grond – Foto: ©Fransien Fraanje

Bruine Kiekendief mannetje…

…en vrouwtje – Foto’s: ©Louis Fraanje

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Lepelaars

Je hebt hoogvliegers en laagvliegers, daarover is al heel wat geschreven en beiden zijn ze tweeledig uit te leggen, zowel in de natuur als in onze maatschappij. Ik persoonlijk voel mij meer thuis bij de ‘laagvliegers’, ik hoef niet zo hoog, als ik maar kan blijven vliegen. Zo zit ik bovenop een duin maar een beetje voor mij uit te filosoferen, tot Fransien mij toeroept dat er van links twee lepelaars aan komen vliegen.

De Lepelaars op de voorgrond en daarachter het witte torentje – Foto: ©Louis Fraanje

Schitterend tafereel

Wanneer ik mijn camera in de richting van de Lepelaars richt, zie ik tegelijkertijd in de verte het prachtige pittoreske kerkje van Den Hoorn, een schitterend tafereel. Op de voorgrond de grote witte vogels, die aan komen vliegen en daarachter het witte torentje, geweldig! In het vogelbroedgebied De Geul, dat hier vlakbij ligt, bevindt zich de grootste broedkolonie meeuwen en lepelaars. Het is ongeveer twee kilometer ten zuiden van het dorp Den Hoorn gelegen.

Het paartje Lepelaars komt overvliegen – Foto: ©Louis Fraanje

Behendig

Wanneer we weer richting huis rijden, zien we boven een akker voor de tweede keer een Bruine Kiekendief zweven, een vrouwtje en we kunnen het niet laten om even te stoppen, om te genieten van haar schitterende vlucht en de uiterst behendige capriolen die ze daarbij maakt. Onvoorstelbaar, hoe gemakkelijk en beheerst zij in volle vaart naar beneden duikt, om even later met een sierlijke beweging weer op te stijgen.

Zien we even later nog een Bruine Kiekendief boven een akker zweven – Foto: ©Louis Fraanje

De avond valt

Daarna rijden we nog even naar de noordkust bij Den Hoorn, om bij Paal 9 een heerlijke strandwandeling te gaan maken. De zon zakt langzaam naar de horizon, helaas is er veel bewolking, dus krijgen we geen mooie weerspiegeling in de zee vanavond. Toch heeft het wel wat, die sfeer hier aan de kust, die wijdsheid, die bijna oneindig lijkt, geeft je een machtig gevoel van vrijheid.

De avond valt op Texel – Foto: ©Fransien Fraanje

Tenslotte…

Alweer een mooie dag op Texel teneinde, waarin we weer veel beleefd hebben en zo rijden we in de vallende avond richting ons vakantieadres. Zo’n weekje vliegt voorbij en morgen is het alweer onze – op één na – laatste dag op het eiland. Dan hopen we een bezoekje aan de haven van Oudeschild te brengen, want daar liggen een aantal historische zeilschepen. Daarover vertel ik u meer in het volgende deel!

Lees ook: Noordwaarts naar Texel – Deel 19

Permanente koppeling naar dit artikel: https://www.de-veluwenaar.nl/2017/08/05/noordwaarts-naar-texel-deel-18/