Bronstroedel op het Reemsterveld en ook het ‘blonde’ zwijn was er weer…
Op donderdag 24 augustus jl. stond ik in de late namiddag met mijn camera opgesteld langs de Wildbaanweg, ook mijn natuurvrienden Florus en Jannie van den Berg en oud-jachtopzichter Ton Heekelaar waren van de partij. Alles bij elkaar hebben we daar een uurtje gestaan, maar het was niet veel deze avond, enkele hindes met hun kalveren liepen op de wildweide en dat was het wel zo’n beetje.
De 14-ender in het hoge gras met een hinde – Foto: ©Louis Fraanje
Hoe later…
Dus… hebben we de boel ingeladen en zijn we naar het Reemsterveld gereden, waar op dat moment ook geen beest te zien was, maar,,, wat niet is kan nog komen, geduld. Onderwijl konden we even wat bijpraten en… terwijl we zo gezellig een helf uurtje aan het keuvelen waren, kwam er ineens een geweidrager vanuit het bos tevoorschijn.
Inmiddels was het kwart over 8 geworden, maar hadden we dan toch nog even geluk, gauw de camera’s in stelling en draaien met de hap. Het mocht dan al wat later op de avond zijn, maar… dat mocht de pret niet drukken, we waren dus niet voor niets gekomen en het duurde niet lang of een heel roedel kaalwild volgde, in één woord ‘schitterend’!
Dan komt het hele roedel door hei en buntgras naar de wildweide – Foto: ©Louis Fraanje
Het plaatshert overziet zijn gevolg – Foto: ©Louis Fraanje
Blonde of bonte zwijn
Wat meer naar rechts ontdekten we ook het ‘blonde’ of bont gevlekte zwijn, waar we al eens eerder over hebben geschreven.Lees meer>> Deze was iets aan het stoeien met een donkere soortgenoot, het gekrijs was in de verre omtrek te horen. Ze rammen dan met hun snuiten op elkaar in en dat gaat echt niet zo heel zachtzinnig, dat kun je net denken, nee… dan zijn het zeker geen lieverdjes voor elkaar.
Tussen de zwartkielen zien we ook weer het ‘blonde’ ofwel bonte zwijn – Foto: ©Louis Fraanje
Beetje vreemd
De hindes van het bronstroedel waren inmiddels verder gelopen, maar het plaatshert treuzelde nog wat om er achteraan te gaan, uiteindelijk ging hij dan toch op zoek naar de dames. Toen hij onderweg het stelletje zwijnen passeerde, keek hij even opzij en zal ook wel gedacht hebben, dat er iets niet helemaal klopte bij dit stel. Tenminste… dat neem ik aan, als je ziet dat hij er niet ‘zomaar’ aan voorbij loopt, dan zal ook hij het best wel een beetje vreemd vinden.
Het plaatshert blijft even staan kijken naar het rare stel – Foto: ©Louis Fraanje
Vrouwtje beslist
Als hij dan eindelijk weer bij z’n roedel is aangekomen, voelt hij zich weer helemaal de oude, want de eerste de beste hinde die hij ziet staan, moet er aan geloven, maar helaas… zij heeft er vandaag geen zin in. En… we weten het allemaal, het vrouwtje heeft altijd het laatste woord en zij beslist. Want… als hij wat aanstalten maakt en haar wil benaderen, gaat zij er als een speer vandoor!
Het plaatshert ontmoet de eerste hinde van het roedel – Foto: ©Louis Fraanje
De hinde gaat er als een speer vandoor – Foto: ©Louis Fraanje
Dan volgen de gebeurtenissen zich snel achter elkaar op en beleven we nog een heel leuk moment!
Lees ook: Op de Wildbaan – Deel 7
