Lievelingsplek onder de oude beuken van het Reemsterveld…
Het bronstroedel blijft zeker nog zo’n 20 minuten in het open veld ‘rondhangen’, dus kan ik nog even genieten van het schouwspel en het aparte sfeertje hier onder de oude beukenrij aan de rand van het Reemsterveld.
Terwijl ik hier zo heerlijk in mijn eentje zit te genieten, moet ik ongemerkt aan mijn neef Jan van Uffelen uit Barneveld denken, deze echte natuurliefhebber, komt hier ook ontzettend graag en dan – net als ik – het liefst op deze plek. Wat zou hij in zijn sas geweest zijn, als hij dit mee had kunnen maken, daar ben ik vast van overtuigd.
In beweging
Ondertussen is de leidhinde met haar kalf in de richting van het bos getrokken en… als er één (schaap)hinde over de dam is, volgen er meer en dat blijkt ook hier zo te werken, want nu komt de rest van het roedel ook in beweging. Ik verkas met mijn cameraspullen naar links, daar ligt een kleine heuvel en van daaruit kan ik het nog beter overzien. Als ik de camera in de richting van het bos draai, verandert ook tegelijkertijd het licht en daarmee het beeld.
Overweldigend
Een beetje jammer van het harde licht, maar het is een schitterend gezicht om daar het hele roedel tegen de bosrand te zien staan, echt ‘overweldigend’. Ik tel zeker zo’n 20 tot 30 dieren, hindes en kalveren in dit roedel. Ze treuzelen en staan steeds om zich heen te kijken, blijkbaar wachten ze op het plaatshert, maar die is ineens nergens meer te bekennen, het lijkt wel of hij van de aardbodem is verdwenen. Nog heel even blijven ze staan en dan verdwijnen ze tussen de dennenbomen in de dekking. Een hinde met haar kalf en een smaldier blijven als laatste achter, maar het plaatshert laat zich voorlopig niet meer zien.
Voldaan
Als het drietal dan ook besluit om rechtsomkeert te maken, pak ik mijn cameraspullen in de auto en rij voldaan over de Hoge Veluwe in de richting van Hoenderloo. Ik moet om 10.00 uur bij Camping De Wildhoeve in Emst zijn, om daar met een groep campinggasten te gaan wandelen in het Kroondomein. Maar… beste mensen de dag kan niet meer stuk, dat weet ik zeker, deze ‘weekopening’ kon niet beter en mooier beginnen. De komende weken zullen we de hertenbronst – letterlijk en figuurlijk – op de voet blijven volgen!
Lees ook: Op de Wildbaan – Deel 12
_______________________________________________________________________________________________
Bekijk ook het filmpje: