Het Legendarische hert “Hubertus” – Deel 95

Hubertus presenteert zich op de ‘Bronst-arena’ van de Wildbaanweg

Eindelijk hadden we hem dan vandaag in beeld, inmiddels is het donderdagmiddag 7 september geworden, zo tegen de klok van vier uur, hij zat aan de rand van de bloeiende heide, omringd door het gele Jakobskruiskruid. Alles bij elkaar was het wel een heel mooi plaatje, maar we hoopten natuurlijk ook een beetje, dat hij in actie zou komen en waarom ook niet. Tenslotte is hij hier afgelopen dinsdag al voor het eerst gesignaleerd, dus… dan zou het maar zo kunnen.

Hubertus aan de rand van de heide tussen het gele Jacobskruiskruid – Foto: ©Florus van den Berg

Stille getuige

We hadden nog maar nauwelijks onze spullen opgesteld, of hij kwam overeind en keek eens heel stoer om zich heen, net of hij zeggen wilde: “Nou… jongelui, wat dachten jullie? Dat ik er niet klaar voor zou zijn, nou… vergeet het maar, ik heb er echt zin in!” Je kon aan alles merken, dat hij er ook echt helemaal ‘klaar’ voor was, de opgedroogde modder was daar een ‘stille’ getuige van, hij had dus al aardig in de ‘zoel’ liggen rollen.

Hubertus is helemaal klaar voor de bronst – Foto: ©Florus van den Berg

Zo’n blik spreekt boekdelen en heeft geen verdere uitleg nodig – Foto: ©Florus van den Berg

Testosterongehalte gestegen

En of dat allemaal nog niet genoeg was, ging hij even verderop zijn buik vol staan te sproeien met urine, een duidelijk bewijs dat ook bij Hubertus het testosterongehalte zeer sterk is gestegen. Ondanks dat hij een flinke wond aan zijn linker-voorpoot heeft gehad en deze zeker nog niet helemaal is genezen, ziet hij er toch redelijk goed uit, dus… wie weet? Ook liepen er enkele hindes in zijn buurt, maar die toonden nog geen belangstelling. We hebben het voordeel van de twijfel en er kan dus nog van alles gebeuren.

Hubertus sproeit zijn hele onderbuik vol met urine – Foto: ©Florus van den Berg

Tenslotte kwam hij nog even naar voren in de paarse heide – Foto: ©Florus van den Berg

Kwajongens-streken

We waren in ieder geval blij, dat we hem weer zagen en in deze conditie, dan kan hij het wel aan, als hij maar geen rare kwajongens-streken uit gaat halen, maar goed zijn kop erbij houdt. Hij is tenslotte nog maar 6 jaar oud en er lopen zware jongens hier op de Wildbaanweg, dus is het wel uitkijken geblazen voor hem. Vorig jaar heeft hij zich danig geweerd en ook nog enkele hindes gedekt, dus het is allemaal niet vreemd voor hem, dat scheelt al zo een heleboel.

Lees ook: Het legendarische hert “Hubertus” – Deel 96

_______________________________________________________________________________________________

Bekijk ook het filmpje:

 

 

Permanente koppeling naar dit artikel: https://www.de-veluwenaar.nl/2017/09/07/legendarische-hert-hubertus-deel-95/