Hertenbronst in nevelen gehuld…
Onze bronstbeleving op donderdagavond 31 augustus j.l. bij het Reemsterveld op de Hoge Veluwe, was wel de mooiste tot nu toe, vooral toen later op de avond de nevelslierten zich een weg probeerden te banen door het veld. Zij gaven deze avond het hele bronstgebeuren een extra dimensie. Samen met mijn natuurvriend en oud-jachtopzichter Ton Heekelaar beleefden we de avond van ons leven en kerven we deze in de balk, om niet te vergeten!
Niet alleen de herten, maar ook de zwijnen waren er weer – Foto: ©Louis Fraanje
Zwijnen
We waren er zo rond de klok van 8 uur gearriveerd, nadat we eerst een tijdje bij de Wildbaanweg hadden gepost, maar daar bleef het die bewuste avond erg rustig, vandaar dat we besloten om eens een kijkje bij het Reemsterveld te gaan nemen. Dat we niet de enigen waren, dat moge duidelijk zijn, al viel het uiteindelijk nogal mee en hadden we genoeg ruimte om onze cameraspullen op te stellen. Op de wildweide liepen een stelletje zwijnen te scharrelen, maar direct daar achter ontdekten we het plaatshert die een hinde de wildweide probeerde op te drijven.
Tussen de geweistangen door zien we een ander hert – Foto: ©Louis Fraanje
Geen concurrentie
Toen het plaatshert eenmaal op de wildweide was aangekomen, hoorden we in de verte het burlen van andere herten en gelukkig stond de wind in onze richting, waardoor het goed hoorbaar was. Op een gegeven ogenblik kon ik heel mooi tussen de geweistangen van het plaatshert door, aan de andere kant van het veld een rivaal ontdekken. Even later bleken er nog meer kapers op de kust, hoewel deze nou niet direct veel concurrentie waren voor het plaatshert.
Op het heuveltje gaan twee herten met elkaar op de vuist – Foto: ©Louis Fraanje
Opkomende nevel
Wat wel heel erg mooi was, dat aan de horizon op een heuveltje twee herten met elkaar op de vuist gingen en daar achter zagen we de nevel – als een wit laken – zich over het veld uitspreiden. Tegelijkertijd zagen we wat meer naar links nog een grote geweidrager, met een breed uitgelegd gewei. Ton gaf hem meteen de bijnaam “Die wijde auslage“ doelend op een zelfde soort hert dat op de Veluwezoom liep, waarover hij al eens heeft geschreven op onze weblog.
Een zware jongen met een breed uitgelegd gewei – Foto: ©Louis Fraanje
Hete adem
We hoopten natuurlijk dat deze grote jongen wat meer naar voren zou komen en misschien het plaatshert uit zou dagen tot een gevecht, maar dat bleek helaas een valse hoop, want hij bleef met enkele hindes achter in het veld staan. Wel gooide hij een aantal keren zijn kop achterover en liet zijn bronstroep over het Reemsterveld daveren, daarbij konden we heel duidelijk de damp van zijn hete adem – in de koele avondlucht – uit zijn keel zien komen, een schitterend gezicht, geweldig!
De damp is duidelijk zichtbaar tijdens het burlen – Foto: ©Louis Fraanje
Met stip
Een bronstavond die met stip, bovenaan de lijst komt te staan en… dat was nog niet alles natuurlijk, er kwamen nog meer mooie sfeervolle momenten deze avond, daarover vertel ik in het volgende deel.
Lees ook: Op de Wildbaan – Deel 13
