Weerzien met Hubertus op de Wildbaanweg…
Gistermiddag, zo tegen 5 uur werden wij verrast door de plotselinge verschijning van het ons zo zeer bekende hert Hubertus. Na die beruchte dinsdag 12 september, waarover u uitgebreid kon lezen in de vorige twee delen, hadden we hem niet meer gezien. Wel had iedereen het erover en wij maakten ons best een beetje zorgen om hem, maar… gelukkig verscheen hij deze middag dan eindelijk weer op het ‘bronst-toneel’ aan de Wildbaanweg.
Plotseling kwam Hubertus vanuit het bos het ‘bronst-toneel’ opwandelen – Foto: ©Louis Fraanje
Zijn eerste gang was naar de zoel, om water te drinken – Foto: ©Louis Fraanje
Flinke schep
Zijn allereerste gang, was naar de zoel(waterplas) om zich te laven aan het koele water en blijkbaar was hij erg dorstig, want het leek wel of er geen eind aan kwam. Terwijl Hubertus zich tegoed deed aan het water uit de zoel, verscheen boswachter Jan Willem met een emmer vol heerlijke appeltjes, waarvan Hubertus ook een flinke schep vol van kreeg toegeworpen. Die sprong iets opzij en ging vervolgens ongestoord verder met water drinken en liet de lekkere appeltjes voor wat ze waren.
De boswachter geeft Hubertus een flinke schep appeltjes – Foto: ©Louis Fraanje
Het water druipt Hubertus van de bronstmanen af – Foto: ©Louis Fraanje
Genezen
Dan draait hij zich om en kijkt heel stoer even om zich heen en we kunnen nergens aan merken, dat hij ergens last van zou hebben, ook de wond aan zijn linker-voorpoot is zo goed als genezen. Maar… erg vechtlustig ziet hij er nog niet uit, al vernamen we wel, dat hij het afgelopen weekend flink heeft gevochten, helaas konden wij daar – door omstandigheden – daar niet bij zijn.
Dan draait hij zich om en kijkt heel stoer even om zich heen – Foto: ©Louis Fraanje
Geburl van jewelste
Gelukkig maar, dat is alweer een hele zorg minder, zullen we maar zeggen en of hij zich later nog zal manifesteren in de ‘bronst-arena’? We wachten het maar rustig af, wel was het deze middag een geburl van jewelste en waren er flinke gevechten gaande in het bos, maar helaas bleef dat voor ons verborgen. We hoorden de geweien op elkaar kletteren dat het een lieve lust was, maar kregen ze niet te zien. Hubertus vertrok met stille trom weer het bos in en zo was deze korte maar hevige ontmoeting alweer snel ten einde!
Lees ook: Het legendarische hert “Hubertus” – Deel 99
_______________________________________________________________________________________________
Bekijk het filmpje:
_______________________________________________________________________________________________
Extra berichtje met foto van Bertus Kelderman:
Louis en Bertus Kelderman hebben Hubertus in de lens – Foto: ©Bertus Kelderman
Bertus bedankt!
