Vanmorgen was het weer eens raak…
De zon hing nog achter de horizon en toverde een prachtig schilderij aan de ochtendhemel. Maar… voordat ik goed en wel de camera had opgesteld, kwam er van links een donkere wolk aandrijven, die – letterlijk en figuurlijk – roet in het eten gooide. Het leek wel op een donkere vogel, die dreigend kwam aanvliegen.
Mooie lucht, maar van links komt een donkere wolk aandrijven – Foto: ©Louis Fraanje
Grote hond
Toen we even later weer omhoog keken, leek de grote donkere vogel wel veranderd in een grote hond. De mooie kleuren werden nu snel minder en de scherpe kantjes waren er inmiddels wel vanaf. Het is gewoon heerlijk om op zo’n mooie morgen als deze, met zo,n kleurrijk ochtendgloren als begin van de dag in ogenschouw te mogen nemen. Als kind genoot ik al van deze luchten, dan lag ik achterover in het gras en fantaseerde er dan ‘luchtig’ op los!
Even later leek de vogel wel veranderd in een hond – Foto: ©Louis Fraanje
Gezicht naar de hemel
Fransien bleek toch een andere mening te zijn toegedaan, zij zag er een groot hoofd in dat met het gezicht naar de hemel was gericht. Ze zegt: “Als je de foto verder inzoomd, lijkt het net of jij daar ergens ver weg op de wolken ontwaakt en dan met je hoofd achterover naar de kleurrijke Hemel lig te staren. Kijk nog maar even eens goed, dat hoofd en dan die neus en tenslotte die grote baard, dat kan niet missen!”
Met het gezicht naar de hemel gericht – Foto: ©Louis Fraanje
Tenslotte…
Hoe je op de vroege morgen, al met elkaar aan het fantaseren en filosoferen kunt zijn, dat is toch geweldig, daar wordt je toch helemaal gelukkig van. Een dankbaar bezit, waar je als klein mensje in dat enorme Grote universum van kunt genieten en moet koesteren. Dat overkomt je dan zomaar op een ochtend in oktober ergens op de Veluwe, geweldig!
