Dwalend door het herfstbos – Foto: ©Fransien Fraanje
Herfst, het afscheidsfeest in de natuur…
De herfst is weer aangebroken, voor ons het teken dat het afstervingsproces in de natuur weer een aanvang heeft genomen, overal om je heen is dat ook duidelijk te zien.
Geen nare, grauwe of zwartgallige natuurmomenten, nee… juist het tegenovergestelde daarvan, de natuur doet dit ieder jaar op een zeer kleurrijke en feestelijke manier. Dit keer zoeken we het laag bij de grond, met de nadruk op laag!
In grote getale
Een tijdje geleden belde Ben de Haas uit Bennekom ons, met de mededeling, dat er heel veel en hele grote gele paddenstoelen bij hem in het bos te vinden waren.
Natuurlijk zijn Fransien en ik er wezen kijken en wisten niet wat we zagen, in een verlaten stuk bosgebied stonden ze – in grote getale – tussen de struiken en planten. Op een gegeven ogenblik zagen wij er een stel dicht op elkaar, een prachtig gezicht en net een hechte familie, alleen de naam is mij ontgaan. Tijdens het struinen in dit verlaten stukje natuur, ontdekten we de mooiste dingen, maar… het is onmogelijk om alles hier op deze ene pagina te tonen.
Het lijkt net een hele hechte familie bij elkaar – Foto: ©Louis Fraanje
Kleine witte mannetjes
Wat ook een ontzettend mooi moment was, toen we ineens een hele rij witte paddenstoelen oftewel zwammen tegenkwamen, het leek wel een heel leger kleine witte mannetjes in opmars. Het bleken parelstuifzwammen te zijn, die hier met honderden tegelijk bij elkaar stonden, wat een schitterend gezicht. De soortnaam perlatum betekent “bepareld”. De bovenzijde van het vruchtlichaam is met kleine pareltjes bedekt. Lycoperdon betekent “wolfsscheet”. Vermoedelijk duidt dit op de uit het rijpe vruchtlichaam opwolkende sporen.
Het leek wel een heel leger kleine witte mannetjes in opmars – Foto: ©Fransien Fraanje
Reus en oergevoel
Als we verder struinen stuitten we op een oude omgevallen boomstam, het lijkt wel op het onderlichaam van een grote reus, die daar ligt uit te rusten op de bosbodem. Twee enorme benen, waarvan de ene helemaal met mos bedekt is en ook zijn buik is groen bemost en waar wij met wat fantasie een navel menen te ontdekken, groeien wat kleine witte zwammetjes. Een prachtig kunstwerk, wat door de natuur gevormd is en ons weer een beetje het oergevoel teruggeven.
Twee enorme benen, waarvan de ene helemaal met mos bedekt is – Foto: ©Fransien Fraanje
Kabouters en paddenstoelen
Uiteindelijk belanden we in een oude dennenbos en daar komen we de meest bekende paddenstoel van allemaal tegen, de rode vliegenzwam met zijn bekende witte stippen. Deze zeer opvallende paddenstoel, spreekt misschien wel het meest tot de verbeelding van de mensen. Want… als we het hebben over kabouters en paddenstoelen, dan is de vliegenzwam het grote voorbeeld in deze verhalen en dat is dan ook niet zo verwonderlijk. Over deze ‘verwondering’ kom ik aan het einde van dit verhaal, nog even uitgebreid terug.
Klein en groot bij elkaar in het bos – Foto: ©Louis Fraanje
Hilarische momenten
Om de paddenstoelen mooi op de foto te krijgen, moet je vaak door de knieën, want dan komen ze het mooist in beeld voor de fotograaf en soms moet je helemaal plat op je buik. Dat zijn dan vaak van die hilarische momenten, waarbij Fransien bijna niet meer bijkomt van het lachen. Vooral als ik weer overeind moet komen, want dat gaat natuurlijk niet meer zo lenig als vroeger, dat neemt tegenwoordig wel wat meer tijd in beslag. Och… wat geeft het, we beleven er samen ontzettend veel plezier aan en de humor houdt je jong.
Door de knieën of plat op je buik om een mooie plaat te maken – Foto: ©Fransien Fraanje
De verwondering blijft…
Als kind kon ik in de herfst genieten van de vele paddenstoelen, die er in het bos stonden en fantaseerde ik er lustig op los, over kabouters die er in zouden wonen. Een droomwereld vol sprookjes, die voor mij als kind oneindig leek en tegelijkertijd mij leerde om respect op te brengen voor al het ‘kleine’ en bijna onzichtbare in de natuur. Iets wat mij daarna eigenlijk nooit meer heeft losgelaten en waar ik nu nog dagelijks de vruchten van pluk.
Zo zie je maar weer, dat er altijd wel wat te beleven valt in de natuur en je nooit raakt uitgekeken, omdat er telkens weer nieuwe avonturen te beleven zijn en je steeds weer voor verrassingen komt te staan. Zo heeft ieder seizoen haar eigen bekoring en blijven wij ons verwonderen, hoe vernuftig het allemaal in elkaar steekt en… op elkaar is afgestemd!
_______________________________________________________________________________________________
Lees ook: Geheimzinnige wezens die paddestoelen – Twee delen
