Die paar dagen op Texel zijn werkelijk omgevlogen!
Het is alweer donderdag 10 november en… morgen is onze laatste vakantiedag op Texel. Op zo’n dag zwerf je wat over het eiland en in de namiddag koersen we naar de oude vissershaven Oudeschild. Daar gaan we natuurlijk even gezellig naar Vispaleis van der Star, dat mag op zo’n vakantie zeker niet ontbreken. Wij willen in ieder geval niet anders en je vist er nooit achter het net!
Het huisje waar wij zaten op Texel heette heel toepasselijk ‘Strohalm’, daar houden we ons dan maar aan vast, in ieder geval maar hopen dat het niet de laatste strohalm zal zijn.
Met de trein
De grote maquette in het clubgebouw van de Texelse Modelspoorclub is een mix van Texelse historische taferelen en fantasie. De veertien clubleden zijn twee avonden per week bezig met het bedenken, ontwikkelen en bouwen van nieuwe taferelen, die een beeld geven van Texel in een grijs verleden. Ieder lid heeft zo zijn specialiteit. Voorzitter Joop Dekker maakt huizen en gebouwen. Dat doet hij nauwgezet aan de hand van historische foto’s. Het resultaat is verbluffend. Prachtige minatuurhuisjes die tot in de kleinste details kloppen. Hoofdzakelijk gemaakt van restmaterialen, want de club heeft maar een beperkt budget.
Caravan
Bijzonder is ook de caravan van de Modelspoorclub. Die is ingericht met een Texelse maquette, waarmee stad en land wordt afgereisd. Op alle grote modelspoorbeurzen is de Texelse Modelspoorclub vertegenwoordigd. “We worden veel gevraagd,” vertelt Joop Dekker trots. De Texelaars zijn de enige club in Nederland met een maquette in een caravan. Leuk zijn eveneens de NS-relikwieën die door enthousiaste bezoekers zijn geschonken, zoals bedrijfskleding en spoorboekjes. En natuurlijk zijn er treinen, heel veel treinen.
Tientallen treinen
Over de sporen kunnen tientallen treinen tegelijk rijden, dankzij de digitale aansturing. De nabootsing van de werkelijkheid is ook hier verbluffend. Zelfs de omroepstem op de perrons is niet van de echte NS-stem te onderscheiden. Uiteraard van toonaangevende merken als Märklin en Fleischmann, maar ook andere unieke exemplaren die maar in een beperkte oplage zijn uitgebracht. We raken niet uitgepraat over al het moois van deze Modelspoorclub. Wat een werk en wat een geduld om dat alles met je handen te maken, geweldig!
Kerstgevoel
Als we daarna in het donker nog even naar de haven rijden, zien we in de verte aan de horizon de skyline van Den Helder, met al haar kleurrijke lichten van de haven aan de vaste wal. Het klinkt misschien een beetje raar, maar het gaf ons al een beetje een Kerstgevoel. Daar aan de overkant hopen we morgen weer voet aan vaste wal te kunnen zetten, helaas… moet ik eigenlijk wel zeggen, helaas… want die paar vakantiedagen zijn omgevlogen!
Avondwandeling
Eenmaal weer terug in De Koog, parkeren we de auto bij ons huisje en maken nog een stevige avondwandeling en als we over een houten bruggetje komen, moet ik toch even ‘gek’ doen. Ik verstop mij onder de brug en probeer Fransien een beetje op stang te jagen. Maar… dan moet je van goede huize komen, want haar krijg je niet zo heel erg snel ‘op de kast’. Het is heerlijk fris buiten en we genieten samen nog even fijn van deze laatste avond op het ons zo geliefde eiland Texel. Tot volgend jaar, mompel ik zachtjes voor mij uit, dan hopen wij – bij gezondheid – weer terug te komen!
Lees ook: Noordwaarts naar Texel – Deel 26
______________________________________________________________________________________________________________________
Met dank aan Louise van der Sluis voor het verhaal over de Texelse Modelspoorclub