Verdachte- of… oriëntering onderzoek?
Plotseling… komt in de loop van de middag een politiebusje het natuurterrein in rijden. Deze stopt op geringe afstand ter hoogte waar ik – langs het pad – achter mijn fotoapparatuur op de bosuil zit te posten. Aan de herkenbare uniformen is duidelijk waarneembaar dat drie politie employés uit het busje stappen.
Ik groet hen met opgestoken hand waarop zij zich in mijn richting begeven.
Niet bewust
Derhalve wordt mij gevraagd wat ik in het bosgebied uitspook? Geheel ter goeder trouw verstrek ik tekst en uitleg, alsmede word ik gesommeerd mijn identiteit bewijs te tonen en… te overhandigen. Hierbij worden mijn identiteitsgegevens in een opschrijfboekje genoteerd. Gelijktijdig word ik door de vrouwelijke employé gesommeerd mijn heupriem van de broek duidelijk te tonen. Geen probleem mijnerzijds en trek mijn groenkleurige fleece jack voor een nadere inspectie omhoog.
Even voor de goede orde
Deze natuur- hobby-fotograaf was – en is zich op generlei wijze bewust dat ik als een vermoedelijke verdachte kan worden aangemerkt op grond van feiten en/of omstandigheden van schuld aan enig strafbaar feit. Edoch, daar dachten de drie politie employés vermoedelijk anders over! Desondanks, was ik verwonderd dat de Wettelijke cautie-plicht voor verhoor als verdachte, achterwege bleef! Dat betekent met zoveel woorden dat men niet tot antwoorden is verplicht. Dus blijft over: Kennelijk een oriëntering gesprekje?
De aap kwam uit de mouw
Toen mij door de politie overeenkomstig het volgende werd medegedeeld: “Wij hebben op het bureau een melding van een wandelaarster op leeftijd ontvangen, die op deze locatie in het bosgebied een merkwaardige man heeft waargenomen. Die persoon was geheel in het groen gekleed – gelijk een jager – en reed op een fiets met kar. Zij benadrukte met grote stelligheid en had gezien dat die persoon een “pistool” onder zijn jack verborg”!
Wanneer een dergelijke melding bij ons op het bureau binnen komt, is dat uiteraard aanleiding om onmiddellijk ter plaatse op surveillance te gaan om een nader onderzoek in te stellen. Daar treffen wij u aan, aldus de toelichting van de vrouwelijke politie employé”. Deze natuur-hobby-fotograaf liet weten: Het moet toch niet gekker worden… Hierna zijn de politie-employés weer hun weegs gegaan en lieten deze voormalige “beroepswoudloper”, alias natuur-hobby-fotograaf, met gemengde gevoelens bij de bosuil achter.
Noot:
Kennelijk krijgen sommige recreanten – waanbeelden – vanwege dat men door de media overspoeld wordt door de meest gruwelijke gepleegde plaatselijke- en landelijke misdrijven in het bosgebied. Maar……. het zegt meer over de op leeftijd zijnde wandelaarster die hierdoor kennelijk achter iedere boom spoken is gaan zien…
Tot slot
Het moge duidelijk zijn betreffende dit onderhavige geval, dat hier sprake is geweest van één groot misverstand. Waarvan akte…