Het eenzame hert op de Kemperberg
Als het zo mooi wit is buiten, moet je er wel van profiteren, want… voor je het weet is het als sneeuw voor de zon weer verdwenen. Dus… dinsdagmorgen vroeg op pad en voor Schaarsbergen linksaf de Hoge Veluwe binnen gereden. We genoten van het winterse bos en we hoopten natuurlijk ook nog wat wild voor de lens te krijgen.
De wens is natuurlijk altijd de vader van de gedachte, maar we hadden geluk, want iets verderop stond een bekende langs de weg. Zowel rechts als links, aan de ene kant stond natuurfotografe Ina Schaafsma uit Barneveld en aan de andere kant stond op steenworp afstand het Kemperberghert.
De 10-ender stond rustig langs de weg in de sneeuw te snuffelen – Foto: ©Louis Fraanje
Afgebroken stang
Deze jonge 10-ender loopt hier al een tijdje rond in dit gebied van de Kemperberg en we zagen, dat hij aan de linkerkant een stuk van zijn gewei kwijt was, bovenin was een gaffel afgebroken. Een beetje raar gezicht, maar we zijn dat onderhand wel gewend, want onlangs zagen we een hert op het Zwarte Veld, bijna identiek aan dit jonge hert.
Onverstoorbaar bleef het hert op zijn plekje en probeerde nog wat eetbaars te vinden – Foto: ©Louis Fraanje
Geen angst
Het betreffende hert heeft totaal geen angst voor mensen, want… terwijl Ina en ik hem zo mooi mogelijk voor de lens probeerden te krijgen, wat natuurlijk best enig geluid veroorzaakte, keek de 10-ender niet op of om. Hij bleef heel rustig tussen de sneeuw snuffelen, op zoek naar wat eetbaars, of er in de wijde omtrek geen levende ziel was te bekennen. Het zou maar zo een broertje van ‘Hubertus’ kunnen zijn.
Even later wandelde het hert de heuvel op – Foto: ©Louis Fraanje
Beetje geluk
Op een gegeven ogenblik vondt hij het blijkbaar ‘welletjes’ en wandelde heel op zijn gemakje de heuvel op, om de dichte dekking op te gaan zoeken. Daar… bovenop de heuvel, probeerde de morgenzon heel voorzichtig tussen de bomen door te dringen, een prachtig gezicht was dat.
Ik beduide aan Ina, dat er iets verder een bospad was, waar hij zo meteen waarschijnlijk wel langs zou kunnen komen. Dan zouden we het hert in het geheel niet verstoren en konden we hem – met een beetje geluk – mooi tussen de besneeuwde bomen in beeld krijgen en op de gevoelige plaat vastleggen.
Lang gewacht en… toch gekregen, wat een schitterend ‘natuurmoment’ – Foto: ©Louis Fraanje
Schitterend natuurmoment
Als het dan eenmaal zover is en het hert blijft staan, daarbij ook nog even omkijkt naar de fotograaf, dan ben je zo gelukkig als een kind. Een schitterend ‘natuurmoment’ dat je met wat geduld, zomaar in je schoot geworpen krijgt, Ook Ina is zichtbaar gelukkig met haar ‘platen’ en ze laat dat dan ook weten. “Tjonge, wat mooi en van mij mag er nog veel meer sneeuw komen!” Op dat moment kon ze niet bevroeden, dat een dag later de regen haar ‘wens’ niet in vervulling zou laten gaan.
Het hert neemt de benen, hij heeft belangrijker zaken aan zijn hoofd in de winter – Foto: ©Louis Fraanje
Belangrijker zaken
Dit hadden we tenminste en dat zou niemand ons meer afpakken, dat mag een ieder duidelijk zijn, ook al was het maar een jonge 10-ender daar tussen de coulissen van de Kemperberg, we kunnen tevreden zijn. Onderwijl neemt het hert de benen en sjouwt verder door het besneeuwde bos en kijkt niet meer op of om, er zijn belangrijker zaken voor hem op dit moment, dan te poseren voor dat tweetal met de camera. Hij moet proberen om heelhuids de winter zien door te komen.
Het hert sjouwt – zonder op of om te kijken – verder door het dennenbos – Foto: ©Louis Fraanje
Tenslotte…
We hopen nog wel, dat het hert tussen de rechte stammen van het dennenbos op de Tonnenberg, nog een keer om zal kijken, dan hebben we nog een mooi extraatje, maar… helaas. Het dier trekt verder met zijn kop naar beneden en is dan tenslotte verdwenen in de dichte dekking van het dennenbos. Och… we mogen toch zeker niet mopperen met deze mooie winterse plaatjes? Ina is van plan om nog even bij de vogelhut in de buurt van Otterlo langs te gaan en ik maak nog een rondje over de Hoge Veluwe. Nu moet je je winterplaten schieten, want… het kan zomaar weer voorbij zijn. In 1979 was dat wel even anders! (Zie hieronder!)
Lees ook: Op de Wildbaan – Deel 22
______________________________________________________________________________________________________________________
Extra: Strenge winter van 1979 in beeld
