Natuur en cultuur in de winter als een schitterend samenspel…
Na een echte ‘boerenacht’ geslapen te hebben en ik dus goed uitgerust ben, de kachel op gang heb geholpen en de koffie inmiddels staat te pruttelen, zit ik even in de oude rookstoel te bedenken wat ik vandaag zal gaan doen.
Als ik door het grote voorraam naar buiten kijk, ligt het bos rondom de hut onder een witte deken en valt er nog wat lichte sneeuw. Een echte winter dus, zoals die mij dan ook het liefste is.
Hoed en stok met een verhaal, liggen op de kast voor het raam – Foto: ©Louis Fraanje
Hoed en stok
Mijn oude jagershoed en de kromme wandelstok liggen gebroederlijk naast elkaar op de kast voor het raam, als zij konden praten, dan zouden we heel wat verhalen te horen krijgen. De wandelingen door bos en veld, vaak alleen of met Fransien, maar ook wel met anderen, een goede vriend of soms met groepen van wel dertig of veertig mensen, allemaal met als doel; het verhaal over de vrije natuur en alles wat daarmee samenhangt.
Rondom de hut valt nog wat lichte sneeuw en geeft het geheel een sprookjesachtig uiterlijk – Foto: ©Louis Fraanje
Eén met de natuur
Soms zijn er van die echte winterse dagen, dat ik heel alleen een zwerftocht ga maken, lekker in mijn eentje struinen door de sneeuw. Ja… eigenlijk lijkt het soms meer op slenteren, want gedurig sta ik even stil om te kijken naar sporen van het wild, of te luisteren naar het geluid van de natuur.
Iets wat mij iedere winter weer opvalt in dit helderwitte sprookjesbos, is de stilte, het lijkt wel of de sneeuw het landschap het zwijgen heeft opgelegd. Dan krijgt het woord ‘stilte’ een nog diepere betekenis en geeft het mij persoonlijk een fantastisch gevoel, van één zijn met de natuur!
De ochtenzon dringt steeds dieper door in het dichte Veluwse woud – Foto: ©Louis Fraanje
Wereld van verschil
Uren dwaal ik in mijn eentje tussen de berken en dennen, steeds verder gaat mijn zwerftocht door de besneeuwde bossen van de Veluwe. En als dan de ochtendzon haar stralen steeds verder en dieper door laat dringen in het Veluwse woud, krijgt deze witte wereld nog meer glans. Onvoorstelbaar… wat een wereld van verschil met de kleurrijke zomer en toch… heeft het bos in de winter ook zo haar bekoring.
Het bospad omgeven door de besneeuwde bomen en struiken lijkt net een levend schilderij – Foto: ©Louis Fraanje
Bewondering
De takken van de bomen zijn allemaal bedekt met een laagje sneeuw, precies zoals de ons zo bekende natuurschilder Rien Poortvliet het zo prachtig kon uitbeelden op zijn schilderijen en in zijn boeken.
Direct gevolgd door de zeker zo bekende en talentvolle schilder Hans Bulder, die met zijn penseel en passie, de dieren in het Veluwse landschap op een ongeëvenaarde wijze weet vast te leggen.
Heel typisch dat ik daar nu ineens aan moet denken, terwijl ik zomaar aan het zwerven ben, voor beide personen, waarvan de eerste inmiddels is overleden, heb ik ontzettend veel bewondering!
Vos bij een oud Veluws boerderijtje in de winter(2013) – Schilderij: ©Hans Bulder
Natuur en cultuur
Hans Bulder heeft echt ontzettend veel mooie dingen geschilderd, dat mag duidelijk zijn, maar één daarvan heeft wel een heel bijzonder plekje bij mij en dat is de schitterende afbeelding hierboven. In mijn gedachten zie ik het boswachtershuisje van mijn opa Gerrit van Uffelen en kijk ik, samen met de vos naar de gerieflijke en warme sfeer daarbinnen. De schilder heeft bij dit winterse tafereel, alle ingrediënten samengevat in één en hetzelfde beeld, de winterse koude buiten en de gerieflijke warmte binnen, die hier bijna voelbaar zijn.
De vos en het Veluwse boerderijtje, natuur en cultuur als een fantastisch samenspel!
Lees ook: In en om de oude jachthut – Deel 22 Met dank aan: Hans Bulder
______________________________________________________________________________________________________________________
Bekijk het filmpje:
