Bericht van boswachter Lennard Jasper
Edelhert raakt verstrikt in stroomdraad
Trof ik vorige week nog een reebok die vast was geraakt in een raster en het niet overleefde. Vandaag deed ik een andere ontdekking. Ik vond namelijk de schedel met gewei van een gestorven edelhert.
Toen mijn ogen van afstand iets in de vorm van een gewei zagen liggen, werd van dichtbij direct duidelijk wat er loos was. Stroomdraad is dit mannelijke hert (rechtsonder op de foto) fataal geworden. Als boswachter stroomt je bloed direct sneller en probeer je voor jezelf wat er gebeurd is te verklaren.
Ik probeer het:
De overblijfselen van het verstrikt geraakte hert – Foto: ©Lennard Jasper
Vermoedelijk is dit hert, een ongelijke twaalfender, van ongeveer 6 jaar oud, in de bronstperiode van 2012 naar de randen van het Speulderbos getrokken opzoek naar vrouwtjes.
Tijdens deze tocht is hij uitgekomen op een akker of weide aan de rand van het bos in de buurt van Koudhoorn tussen Garderen en Putten. Hier vind je een rommelig landschap met veel afrasteringen rond percelen, vaak ook met stroomdraad.
In de bronsttijd zitten mannelijke herten vol met adrenaline en hormonen. Ze zijn dan erg onrustig en soms wat nonchalant. Tijdens het passeren van een hekwerk is dit hert in de knoei geraakt met het draad en dit is in het gewei gekomen.
Problemen groter
Ook bestaat de kans dat dit hert met een ander hert in gevecht is geweest en daardoor samen door een hekwerk zijn geklapt en verstrikt zijn geraakt. In ieder geval heeft dit hert zich los weten te rukken en heeft het draad in het gewei en om zijn lijf mee terug naar het bos genomen. In het bos worden de problemen nog groter want door de velen bomen en struiken haakt hij overal achter en kan hij zich niet meer normaal bewegen. Omdat ze in de bronst al veel energie gebruiken kan dit draad ervoor zorgen dat er nog meer energie verloren raakt. Uitputting is dan een serieuze levensbedreiging. Het hert kan zichzelf ook mogelijk gewurgd hebben doordat hij zichzelf steeds meer verwikkelde in het draad. De paniek word dan steeds groter. In ieder geval heeft het dier het niet gered en een bijzonder vervelend einde gekend.
Als je het dier dan na ongeveer anderhalf jaar dood in de bossen vind, dan baal je ontzettend dat we niet eerder hebben kunnen helpen. Het laat wederom zien wat een probleem hekwerken, rasters of stroomdraden voor de dieren kunnen zijn.
Tekst: ©Boswachter Lennard Jasper
