Reewild trekt langs de houtwal op zoek naar voedsel..
Enkele dagen geleden was ik weer eens in het ‘Paradijs’ een natuurgebied bij Barneveld, ik heb hier heel wat voedstappen staan en ook als kind kwam ik er al vaak en graag. Elke keer als ik er eenmaal ben, dan heb ik het gevoel of ik thuiskom. Natuurlijk is ook hier het één en ander in het beheer niet meer zoals vroeger, maar in grote lijnen is het nog altijd heerlijk om er te wandelen.
Reewild speuren
Negen van de tien keer kruist het reewild je pad, staat het ergens in de wei of struint het langs een houtwal, dat is tenminste nu vanavond ook weer het geval. Ja… ik zeg vanavond, maar het is op dit moment half zes, dus eigenlijk laat in de namiddag. Een mooie tijd om wild te kijken en ik speur de weilanden af, maar kan nog geen reewild ontdekken. De kijker erbij gepakt en dan… ontdek ik achter een houtwal een reegeit en iets naar rechts nog één, dus… heel voorzichtig en ongezien dichterbij proberen te komen.
Schraalhans is keukenmeester
Er loopt ook een sloot door de houtwal, die op dit moment droog staat, want ik zie nog wat bewegen, er bevinden zich blijkbaar nog meer reeën in de beschutting van de houtwal, die zich in de bedding van de sloot bevinden. Ze knabbelen aan de laatste blaadjes van een braamstruik en knoppen van takken, je kunt merken dat ‘schraalhans’ keukenmeester is in deze tijd van het jaar.
Wel wat gewend
Als er even verderop aan de linkerkant een trekker over het pad komt aanrijden, gaan gelijk allebei de koppies naar links, maar de boer met zijn trekker vormt geen gevaar voor het reewild hier, die kennen ze zo onderhand wel. Wat dat betreft zijn de reeën hier in het ‘Paradijs’ wel wat gewend en dat is op veel plaatsen het geval, dus zullen zij er niet snel vandoor gaan!
Een tweeling
De reegeit is iets naar achteren gelopen en staat heel even in de verte te turen, ondertussen is er ook nog een jong knopbokje in bastgewei, uit de houtwal gekomen, zo te zien een broertje van het kalf, een tweeling dus. Beide staan ze nu met grote ogen in mijn richting te kijken, maar kunnen mij niet zien, omdat ik mij half achter een oude eikenboom en wat struikgewas heb verscholen. Toch… trekt blijkbaar iets geheel anders hun aandacht, alleen kan ik dat vanaf mijn schuilplekje niet zien of ontdekken.
Dekking in de houtwal
Dan ineens gaan ze op de loop en rennen naar een verder liggende houtwal, waaraan het gebied zo rijk is, vandaar dat er ook zoveel vogels in het voorjaar te vinden zijn. Nu maken de reeën er heel dankbaar gebruik van om dekking te zoeken en voedsel. Heel vaag zie ik ze nog in en achter de houtwal of het weiland erachter en tegelijkertijd zet de avondzon het bos erachter in ‘lichter laaie’, geweldig!
Kleurrijke afsluiter
De zon zakt heel langzaam weg achter het bos en zet met haar laatste stralen, de lange grijze stammen in een gouden glans, een schitterend moment. Ik mag weer tevreden zijn met zo’n prachtige (ree)wildrijke avond in dit aardse ‘Paradijs’ en dan ook nog met zo’n mooie en kleurrijke afsluiter. Dat is dan weer de bekende ‘kers’ op de taart, zoals onze natuurvriend Ton Heekelaar pleegt te zeggen!
Moeilijke klus
Als ik terug wandel naar de parkeerplaats, voel ik mij een gelukkig mens en voldaan laad ik mijn fotospullen in de auto en keer ik huiswaarts, om samen met Fransien de foto’s te bekijken en de verhalen te delen. Om er tenslotte een klein aantal van uit te sorteren voor het verhaal, dat is nog de moeilijkste klus, want er zitten vaak heel veel mooie exemplaren tussen, maar het is niet anders. Ik hoop in ieder geval dat u ook heeft genoten van deze avondwandeling in woord en beeld!
______________________________________________________________________________________________________________________
Bekijk ook het filmpje: