De abnormale 10-ender laat duidelijk van zich spreken…
Eigenlijk was het meer geluk, dan wijsheid, dat ik de abnormale reebok met zijn rare bastgewei weer in beeld kreeg.
Dat was onlangs toen ik op een zonnige middag in het Rauwe Veld aan het zwerven was en zo rond de klok van half vijf in de rietkraag bij het reeënbosje iets zag bewegen.
En… ja hoor, daar stond hij ineens weer in ‘volle glorie’ om zich heen te kijken en ook nu weer verwonderde ik mij om zijn abnormale ‘koptooi’. Toen ik de kijker erbij pakte, ontdekte ik bij de voorste twee oogtakken, dat daar de bast al beschadigd was oftewel los begon te laten. Zeker door het onderlinge stoeien met zijn rivaal, dat ik laatst ook gefilmd heb.
Twijfel
Terwijl ik hem zo mooi ongezien vanaf mijn kijkplek, van alle kanten kon bekijken, kwam er weer beweging in het riet en daar verscheen zijn rivaal de mooie 6-ender. Ik ben er nog steeds niet helemaal zeker van, of dit dezelfde zware bok met hoge stangen van de overkant is en dat heeft te maken met de oren van deze bok, daar is iets mee dat anders is. Maar… wat het nu precies is… ik heb er op dit moment nog geen goede verklaring voor, ik kies nu het voordeel van de twijfel. Zodra ik eruit ben zult u het zeker van mij vernemen.
Niet zachtzinnig
In eerste instantie leek het wel of ze daar heel vredig en vriendschappelijk bij elkaar stonden, maar schijn bedriegt blijkbaar, want ik had nog maar nauwelijks dit beeld vastgelegd, of daar gingen de koppen naar beneden en vlogen ze elkaar in de haren, of in dit geval het gewei. Binnen de kortste keren was het een geduw en getrek vanjewelste en ik kan u verzekeren, het ging er zeker niet zachtzinnig aan toe. Het was zelfs zo, dat de 6-ender op een gegeven moment gewoon zijn linkervoorpoot op het gewei van zijn tegenstander zette.
Winnaar is Hercules
Nogmaals, zo’n bastgewei is normaal gesproken erg gevoelig, maar ook nu weer ramden ze er beiden lustig op los, wat voor mij heel duidelijk een teken is, dat het vegen van het bastgewei bij deze bokken niet lang meer op zich zal laten wachten. Na afloop van het gevecht, was het niet moeilijk om te ontdekken wie de winnaar was, omdat de 6-ender op een gegeven ogenblik omhoog kwam en zich omdraaide en snel de benen nam. Daarmee krijgt de 10-ender – wat mij betreft – de naam Hercules, een eretitel die hij dubbel en dwars ‘waardig’ is.
Jeukende basthuid
Omdat het bastgewei bij Hercules zichtbaar aan het loslaten is, wordt het nu met de dag spannender in het Rauwe Veld. Dan moet je er gewoon zijn, want het is en blijft iets speciaals om te zien, hoe zo’n bok met alle geweld op de boomtakken en struiken inbeukt om verlost te worden van die jeukende basthuid. Dan hangen de vellen erbij en dat kan nu iedere dag gebeuren, je voelt zoiets gewoon aankomen, dus aanzitten en wachten met een rugzak vol ‘geduld’!
*********************************************************************************************************************
Hercules op film
Een paar dagen later zag ik hem op een avond weer in het Rauwe Veld, ook Pollux II was van de partij tezamen met een grote sprong van zeker 13 stuks reewild, de beide bokken hadden nog niet geveegd. Ik heb toen een stukje kunnen filmen, waarbij onze Hercules ruimschoots in beeld komt. (Zie onder).
Lees ook: Naar buiten in het “Rauwe Veld” – Deel 28
______________________________________________________________________________________________________________________
Bekijk het filmpje: