Wilde zwijnen op de wildweide…
Langzaam ontwaakt het bos uit haar winterslaap, hoewel het buiten in het veld af en toe nog best koud kan zijn, zien we dat de Lente stapsgewijs rond de oude jachthut haar intrede op de Veluwe doet.
Vandaag ben ik van plan om weer eens op de wildweide te gaan kijken hoe het met de zwijnenfamilie gaat. Ik kan daar mooi vanaf de plaatselijke hoogzit het hele terrein goed overzien.
Maar, voordat ik mijn verhaal ga vertellen, eerst even een geheugensteuntje met betrekking tot de wilde zwijnenstand op de Veluwe, ons medegedeeld door de Vereniging Wildbeheer Veluwe.
Louis op de hoogzit – Foto: ©Fransien Fraanje
Veel zwijnen in 2017
Na de hoogste stand ooit op de Veluwe in 2008 werden deze zomer de aantallen records uit 2008 gebroken.
In de periode 2008 tot en met 2012 is door een aantal minder goede mastjaren de zwijnen stand redelijk laag gebleven. Vanaf 2013 is er weer sprake van een trits van elkaar opvolgende goede mastjaren. Dit leidde tot de hoogste aantallen zwijnen afgelopen zomer van 2017.
Hongersnood
Alhoewel er deze herfst een redelijke eikelmast was zorgde de grote aantallen zwijnen ervoor dat de mast in november aan het opraken was. In december was dit Veluwe-breed het geval. Vanaf dat moment is er sprake van hongersnood.
Nog geen biggen
In het kort komt het er dus op neer, dat de zwijnen – over het algemeen – in een moeilijke situatie verkeren op de Veluwe. Hier op de wildweide heb ik nog geen biggen gezien, al zijn ze op sommige plaatsen al wel geboren, maar de meeste zullen – denk ik – wel in april ter wereld komen.
Een hele rotte wilde zwijnen op de wildweide in het midden staat een flinke keiler – Foto: ©Louis Fraanje
De nozems van het bos…
– Foto’s: ©Louis Fraanje
Goed in de gaten
Het stelletje zwijnen op de wildweide zien er zo op het eerste gezicht, redelijk gezond uit en misschien heeft dat ook wel te maken met de jachtopzichter die hier het toezicht heeft. Hij houdt zijn wild namelijk goed in de gaten en als ze echt honger lijden, geeft hij ze af en toe wat extra, zodat ze niet onnodig hoeven te creperen.
De keiler besnuffelt heel even de zeug, maar maakt weinig kans – Foto: ©Louis Fraanje
Dan trekt het hele spul de dekking in – Foto: ©Louis Fraanje
Ploegen in de bodem
Ploegen in de bosbodem – Foto: ©Louis Fraanje
Alsof ze het onderling al hadden afgesproken, trekken ze onverhoeds de dekking in, om met een omtrekkende beweging in het bos achter mij weer op te duiken. Daar aangekomen, trekken ze gezamenlijk in een linie door het bos en ploegen ze met hun snuit de bodem ondersteboven.
Al wroetend komen ze mijn richting uit, gelukkig zit ik hoog en droog en hebben zij niet in de gaten, dat daarboven iemand hen op gepaste afstand kan volgen en fotograferen.
Er vandoor
Terwijl ze zo bezig zijn en af en toe een knorrend geluid laten horen, merk ik dat ze mij totaal niet in de gaten hebben, dat is eigenlijk wel een fantastische ervaring en tegelijkertijd ook heel erg komisch. Blijkbaar zijn de grotere dieren inmiddels verder getrokken, want ik zie nu alleen nog enkele overlopers bezig.
Ineens, laat er eentje een schreeuw… en weg zijn ze, of ze wat geroken hebben… of wat het dan ook mag wezen, de zwijnen zijn er vandoor, alleen de omgewoelde bosbodem is nog de enige getuige van hun bezoek en ikzelf uiteraard. Een schitterend natuurmoment om de dag mee af te sluiten, zou ik zeggen en tevreden keer ik huiswaarts!
Lees ook: In en om de jachthut – Deel 30
______________________________________________________________________________________________________________________
Bekijk ook het filmpje:
