Buizerd en een zwarte kraai vechten om een prooi…
Die morgen was het echt ‘ijzig’ koud in het Rauwe Veld en daar kwam nog eens een gure wind overheen blazen, nou… dan weet je het wel, dan is het geen pretje buiten. Zowel mens als dier heeft daar last van, de ene misschien wat minder dan de andere, maar leuk is anders. Toch kun je je als wild dier, niet permitteren, om op je gat te blijven zitten, want… er moet eten op de plank komen. Vandaar, dat er onderling ook veel concurrentie is in deze tijd onder het wild en gevogelte, om een hapje eten te verzamelen.
Buizerd heeft een wilde eend te grazen en is bezig met plukken – Foto: ©Louis Fraanje
Buizerd
Ergens aan de rand van een weiland zag ik een donkere vlek, de kijker erbij gepakt en bleek het een buizerd te zijn, die daar een wilde eend te pakken had. Heel op z’n gemak was hij deze aan het plukken en dus probeerde ik wat dichterbij te komen, om hem wat beter in de lens te kunnen vangen. Voorzichtigheid is geboden, want met de minst of geringste verstoring gaat de vogel op de wieken.
Een zwarte kraai streek hij op korte afstand van de buizerd neer in het gras – Foto: ©Louis Fraanje
Dichterbij
Onderwijl ik de buizerd aan het fotograferen was, hoorde ik een zwarte kraai op de achtergrond onophoudelijk en monotoon zijn krassende en irritante geluidje maken. Daar bleef het niet bij, want even later streek hij op korte afstand van de buizerd neer in het gras en herhaalde zijn gekras, om stapje voor stapje dichter bij de buizerd te komen.
De zwarte kraai probeert dichterbij te komen – Foto: ©Louis Fraanje
De kraai bleef maar zitten te jennen in de richting van de buizerd – Foto: ©Louis Fraanje
Getreiter
De zwarte kraai bleef maar zitten ‘jennen’ en kwam steeds dichterbij, brutaal als de beul… want zo af en toe probeerde hij een stukje van de eend te pakken te krijgen, ondanks het protest van de buizerd, die af en toe zijn vleugels hoog op zette. Het maakte allemaal geen indruk en uiteindelijk vloog hij – na zoveel getreiter – omhoog naar een heiningpaal, om er even later dan toch maar helemaal vandoor te gaan.
De buizerd is het zat en gaat uiteindelijk op de wieken – Foto: ©Louis Fraanje
Het is een schitterende gezicht als hij opstijgt – Foto: ©Louis Fraanje
Graantje mee pikken
Triomfantelijk staat de kraai bij zijn zojuist ingepikte prooi en kijkt een beetje schuin in mijn richting, met een blik die verder geen uitleg nodig heeft. Het duurt dan ook niet lang, of hij begint er lekker van te peuzelen en bekommert zich nergens anders meer om, dan om de eend.
Heel even kwam er nog een andere buizerd poolshoogte nemen, maar die ging er weer snel vandoor. Binnen de kortste keren zat er weer een kraai bovenop, helaas… voor hem, want er kwamen meerdere soortgenoten aangevlogen, die… nu de buizerd was verdwenen, ook heel graag een graantje mee wilden pikken.
(Op het onderstaande filmpje is dat duidelijk te zien!)
De rovers staat heel triomfantelijk bij zijn zojuist – ingepikte – prooi – Foto: ©Louis Fraanje
Schraalhans keukenmeester
Ja, dat krijg je als ‘schraalhans’ keukenmeester is buiten in het veld, dan kun je dit soort situaties verwachten, want de ene zijn dood, is de ander zijn brood en de brutale kraaien doen er nog een schepje bovenop, door het brood weer van de anderen te stelen. In deze koude wintertijd zijn dit soort taferelen aan de orde van de dag en kun je ze om de haverklap tegenkomen buiten in het veld.
Lees ook: Naar buiten in het Rauwe Veld – Deel 31
______________________________________________________________________________________________________________________
Bekijk ook het filmpje!
