Weerzien met de mooie 6-ender “Pollux II” in een andere gedaante..
We zijn inmiddels alweer ruim twee maanden verder en ineens… op een avond, het was al laat, zag ik – bijna onzichtbaar – tussen het gras, een paar mooie geweistangen omhoog steken. Het heeft wel even geduurd voordat ik het zeker wist, want ik had al een tijdje zitten turen met mijn kijker en niets opvallends kunnen ontdekken. Toch… zegt er iets in je, dat er wel wat ‘loos’ is, dat klinkt misschien gek, maar dat heb ik wel vaker als ik buiten in het veld ben. Ergens helemaal achterin het veld denk ik iets te zien bewegen… of ben ik nou gek?
Buizerd in beeld
Dan wordt je helemaal warm van binnen en de adrenaline stijgt omhoog, want… zou het ’em’ zijn, zou het die schitterende 6-ender reebok met hoge stangen wezen? Als ik de 500 mm telelens in de richting van de vermoedelijke plek richt, vliegt er net een buizerd door het beeld en rakelings over de verblijfplaats van de bok. Deze komt bijna gelijktijdig in de benen, misschien is hij geschrokken van de grote vogel, hoe het ook zij, ik herken hem meteen, het is niemand anders, dan onze Pollux II.
Rechtgeaarde buitenman
Hier wordt ik echt helemaal ‘blij’ van en zeker van zo’n sterke bok, met zulke mooie en hoge geweistangen, waarvan de rechter ietsje hoger is dan links, maar wat geeft het. Ik denk dat iedere rechtgeaarde buitenman- of vrouw, dit zal hebben bij het observeren van een reebok als deze 6-ender, daar ben ik vast van overtuigd.
Eigen(wijze) wissels
Beetje jammer, dat hij zo ver achterin zit, vooral ook omdat het licht steeds minder wordt en je wilt toch graag zo’n mooie bok ook een beetje ‘toonbaar’ op de plaat hebben. Geduld… en nog eens geduld, is ook hier weer het enigste en juiste advies, want het dier trekt zijn eigen(wijze) wissels door het veld. In de hoop, dat hij langzaam maar zeker wat meer naar voren zal komen, wacht ik in spanning af en tel de minuten, die uren lijken.
Grondmist
Gelukkig, zit ik mooi verscholen in mijn schuilhut en kan de bok mij absoluut niet zien, want zo’n reebok die al wat jaren meeloopt is niet gek, bij de minste of geringste verstoring is hij verdwenen. Maar… vanavond is het geluk aan mijn zijde, want de bok komt tergend langzaam, wel steeds verder in mijn richting. Het gaat weer bijna net zoals de vorige keer, uiteindelijk krijg ik hem dan ook vol in de lens. Het licht is niet echt ‘super’ maar het kan erbij door.
Zo sta ik een tijdje ‘oog in oog’ met deze unieke 6-ender Pollux II, dan draait hij zich om en verdwijnt uit mijn gezichtsveld. Dat is maar goed ook, want er komt grondmist opzetten in het hoge gras. Langzamerhand vervaagt het beeld van de reebok en komt er een einde aan deze mooie ‘aanzit’ in het Rauwe Veld!
Lees ook: Naar buiten in het “Rauwe Veld” – Deel 34
______________________________________________________________________________________________________________________
Bekijk ook het filmpje: