Zoektocht naar de blauwborst met uitgeleide door het roodborstje…
Op een morgen gaan we in de Horspolders en Kreeftepolder op zoek naar het blauwborstje, het mag dan een vrij algemeen voorkomend vogeltje zijn, maar je krijgt hem niet zo gemakkelijk voor de lens.
Het is nog lekker vroeg als we in de buurt van de Mokbaai onze auto parkeren, er zijn nog niet veel mensen, afgezien natuurlijk van een aantal vogelaars, die hier regelmatig rondstruinen.
Bloeiende katjes
We hadden de blauwborst gisteren tijdens onze zwerftocht door het gebied, al op veel plaatsen gehoord en ook wel gezien, maar kregen hem toch niet mooi genoeg in de lens. Vandaag dus maar een nieuwe poging wagen, ‘de aanhouder wint’, zullen we maar zeggen. We struinen door het gebied, onder begeleiding van het gezang van de nachtegaal, die verscholen tussen de wilgenstruiken met haar bloeiende katjes, onophoudelijk zijn liedje zingt. Alleen, hoe wij ook speuren tussen al dat weelderige struweel, we krijgen hem helaas niet voor de lens. Desondanks genieten we van zijn schitterende gezang, afgewisseld met het zachte geluid van het kabbelende water op de achtergrond.
Dwalen
Wat is het toch heerlijk, om hier ‘s morgens in alle vroegte hier rond te dwalen en te genieten van al die verschillende vogelgeluiden. Tussen al die muzikale hoogstandjes, klinkt ineens een heel herkenbaar deuntje, langzaam opbouwend en vervolgens steeds sneller. Maar… pas op, want de blauwborst is ook een hele goede imitator met een zeer gevarieerd repertoire van andere vogels.
Opvallende staart
Het is duidelijk een mannetje, met z’n blauwe kin en borst, als hij even niet zingt is in het midden een witte vlek (‘ster’) te zien. Aan de onderkant zit een zwarte- en een dunnere witte band, met daaronder een roestbruine vlek. Regelmatig spreidt de blauwborst zijn staart en zie je de opvallende oranjebruine staartbasis met een zeer brede zwarte eindband. Bij het vrouwtje ontbreekt de blauwe borst, maar net als het mannetje heeft zij een lichte wenkbrauwstreep en een dezelfde oranjebruine staartbasis met zwarte eindband.
Uitstekend leefgebied
Dit gebied is uitstekend geschikt voor deze vogel, want blauwborsten hebben een voorkeur voor gevarieerde, natte en insectenrijke gebieden met open delen en een struweel- en loofboombegroeiing. De geleidelijke overgang van rietmoerassen naar moerasbos vormt een uitstekend leefgebied en we mogen ons gelukkig prijzen, dat dit type habitat in Nederland flink is toegenomen. Dat is ook de reden waarom de blauwborst het zo goed doet in ons land.
Blauw- en roodborst
Terwijl de blauwborst zo druk bezig is met zijn baltsgedrag en zingt dat het een lieve lust is, krijgt hij ineens concurrentie van de overkant, daar laat een roodborstje – letterlijk en figuurlijk – uit volle borst zijn lied weerklinken! In de top van een wilgenstruik, doet hij zijn uiterste best om – als het ware – de blauwborst te overtreffen, zo lijkt het.
Schitterende vogel
Het is hier heerlijk toeven tussen de hoge duinen, alhoewel de wind er soms nog aardig op los buldert, maar daarnaast is het natuurlijk geweldig om zo’n schitterende vogel voor de lens te krijgen. Echt weer zo’n morgen in Gods vrije natuur met een gouden rand, waar een natuurmensen als wij ontzettend blij van kunnen worden! Natuurlijk gaan we ook de Kreeftepolder verkennen, daarover de volgende keer!
Lees ook: Noordwaarts naar Texel – Deel 29
______________________________________________________________________________________________________________________
Bekijk ook het filmpje om even de sfeer te proeven: