Konijnen in de duinen, koeien in het water en een staande hond…
Misschien een beetje opmerkelijke aanhef, maar vergeleken bij het kleurrijke plekje met de bosanemoontjes en het speenkruid, is het hier in de duinen van het Hoornderslag geheel anders.
De eerste dagen van onze vakantie waren wat grijs, maar vandaag op woensdag 18 april is inmiddels het mooie zonnige weer doorgebroken. Als wij vanaf de Witteweg rechtsaf slaan en de Hoornderslag oprijden, zien we in de duinen enkele konijntjes bij de ingang van hun holletjes zitten.
De konijntjes bij hun hol in de duinen van Texel – Foto: ©Fransien Fraanje
Dan… ineens, komt hij naar ons toe rennen – Foto: ©Fransien Fraanje
Koeien en eenden
Op weg van Den Hoorn naar het strand bij Paal 9, liggen heel veel duinen, hier doorheen loopt een mooie kronkelende weg Hoornderslag. Deze weg loopt dwars door de waterpartij ‘Grote Vlak’ heen, brede valleien met een kenmerkende duinheidebegroeiing. Sinds 1995 grazen Schotse Hooglanders in de duinen van de Geul en de Bollekamer. De kleuren waren dit keer prachtig met de groene stengels in het water dat ongelooflijk blauw was. Mede doordat het toch aardig warm was geworden, stond een Schotse Hooglander tot aan zijn buik in het water om wat af te koelen.
Een Schotse Hooglander te midden van de watervogels – Foto: ©Louis Fraanje
Lange haren
Er waren veel watervogels zoals o.a. bergeenden, meerkoeten, slobeenden, nijlganzen en scholeksters op de uitlopers van de meertjes te zien, je hoorde van allerlei gekwaak door elkaar. De koe in het water zat het allemaal maar een beetje met wat lodderige ogen – tussen de lange haren door – aan te zien. Je vraagt je wel eens af, of ze daadwerkelijk wel alles zien, door die lange haren bij de ogen?
Badderende Schotse hooglander met de meerkoet en bergeend – Foto: ©Louis Fraanje
Brede snavel
Er is een oud gezegde: “Als er één schaap over de dam is, volgen er meer”, blijkbaar geldt dat ook voor de Schotse hooglanders, want even later komt de rest van de kudde ook het water inwandelen. Dan ontdekken wij – helemaal links – ook een paartje slobeenden op het eilandje in het water.
Zoals bij veel eenden is ook bij de slobeend het mannetje veel opvallender gekleurd dan het vrouwtje. De kop van het mannetje is glanzend groen en de flanken en de buik zijn kastanjebruin. Het vrouwtje daarentegen is onopvallend bruin gekleurd. Het meest opvallende kenmerk van de slobeend is de zeer brede snavel, waarmee de vogel zaden en kleine insecten uit het water filtert.
Helemaal links van de koeien zit het paartje slobeenden – Foto: ©Louis Fraanje
Het is een prachtig gezicht als er een paartje bergeenden over de koeien heen vliegen – Foto: ©Louis Fraanje
Fransien heeft weer wat komisch gezien – Foto: ©Louis Fraanje
Strandperikelen
Het is natuurlijk een schitterend gezicht, om die koeien zo tot aan hun buik in het water te zien staan. Maar… op een gegeven moment vindt Fransien het welletjes en stelt voor om nog even door te rijden naar het strand bij Paal 9.
Zo gezegd, zo gedaan en binnen enkele minuten zijn we op de plaats van bestemming, we horen al van ver het ruisen van de golven en telkens weer gaan onze harten dan sneller kloppen.
Wat zou het baasje daar nou toch zien? – Foto: ©Fransien Fraanje
Komische ontdekking
Soms lijkt het er op, dat er altijd wel iets komisch staat te gebeuren als wij samen op pad zijn, zoals ook nu weer het geval blijkt te zijn. Fransien heeft blijkbaar iets ‘komisch’ ontdekt, haar lachende gezicht vanachter de camera, spreekt ‘boekdelen’! Wat denk je… wat? Staat er even verderop bij een strandtent een mevrouw door het raam te kijken en ondertussen probeert haar hondje – al staande op zijn achterpoten – erachter te komen wat daarbinnen te zien is(zie foto boven). Beiden liggen we even later ‘dubbel’ van de lach!
Als we later op de avond weer terug zijn in ons huisje, kunnen we er nog steeds om lachen!
Lees ook: Noordwaarts naar Texel – Deel 33
______________________________________________________________________________________________________________________
Bekijk ook even het filmpje:
