Spechten zijn echte houthakkers…
Alweer een tijdje geleden kreeg ik via de Edese natuurliefhebber Arnold van den Harn, een berichtje over de broedplek van een Grote Bonte Specht ergens in het Edese Bos. Op woensdagavond 30 mei met de camera erop af en na enig zoeken had ik het bewuste hol gevonden. Het gekwetter van de jonge spechten was al van verre te horen, een heel herkenbaar geluid waarmee zij hun verblijfplaats verraden. Ook de koekoek liet van zich horen, maar niet zien, helaas.
Verscholen tussen de bladeren zit de specht op de uitkijk – Foto: ©Louis Fraanje
Onraad
Nadat ik alles zo goed mogelijk en verdekt opgesteld had, begon het wachten op de ouders. Dat nam wel even wat tijd in beslag, want deze hadden natuurlijk al gauw in de gaten, dat er onraad was. Onophoudelijk weerklonk het “tsjiep… tsjiep…” in de takken van de omringende bomen.
De specht zit hoog in de boom met een ‘propvolle’ snavel – Foto: ©Louis Fraanje
In aantocht met voedsel voor de jongen…
… – Foto’s: ©Louis Fraanje
Volle snavel
Alles bij elkaar heeft het dan toch wel zo’n drie kwartier geduurd, voordat hij zich stukje bij beetje naar beneden laat zakken om uiteindelijk zijn volle snavel te ledigen bij de hongerige jonge spechten. En omdat deze al wat groter zijn, gaat hij niet meer helemaal naar binnen, maar blijft in de nestopening zitten. Het is een mannetje, herkenbaar aan de rode vlek achterop zijn kop, bij de vrouwtjes ontbreekt deze.
“Hallo… daar ben ik weer met een lekker hapje voor jullie!” – Foto: ©Louis Fraanje
Ze blijft in de deuropening zitten en voert zo haar jongen – Foto: ©Louis Fraanje
Arnold en Henrieke
Inmiddels is ook Arnold van Harn met zijn dochter Henrieke gearriveerd en zo genieten we met zijn drietjes een tijdlang van het ‘spechtenspektakel’, dat zich daar op steenworp afstand allemaal afspeelt. Henrieke is ook een echte natuurliefhebster en heeft het fotograferen en filmen al aardig onder de knie. Na een uurtje gaan ze er weer vandoor, om later in de week nog weer eens terug te komen, om te kijken hoe het afloopt.
Steeds zit de specht weer op een ander plekje verscholen – Foto: ©Louis Fraanje
Een tijdlang zit de specht in een hoge larix om voedsel te zoeken – Foto: ©Louis Fraanje
Modelvliegtuigjes en koekoek
Zoiets kun je uren volhouden, vooral als er tussendoor regelmatig het monotone geluid van de koekoek weerklinkt, dat maakt zo’n aanzit helemaal compleet. Och… dan ineens dringt het geluid van een aantal modelvliegtuigjes door, een eindje verderop op de Ginkelse Heide is een plek voor deze hobbyisten. Helaas, het is niet anders, ieder zo zijn hobby, al is het niet direct mijn keuze.
Als even later het geluid langzaamaan minder wordt en ik weer al mijn aandacht op het spechtenhol heb gericht gebeurt er iets heel wonderlijks, iets waar ik totaal niet op gerekend had. Wat dat is… daarover leest u alles in het volgende deel.
Wordt vervolgd…
