De allereerste dag op Texel was het meteen goed raak ook…
Ondanks dat ik getroffen was door een flinke verkoudheid, zijn Fransien en ik op donderdag 31 mei toch maar weer richting Texel vertrokken. Flink wat hoestdrank en pillen mee, de zoute zeelucht meegerekend, dan moest het toch zeker lukken.
Eerste dag
De reis en daarbij de overtocht naar Texel, verliepen voorspoedig. En deze eerste dag op het eiland, was ook een extra dag waarbij wij een hotelkamer geboekt hadden in Hotel de Kievit aan de Hoofdweg 80 in De Cocksdorp. Het restaurant en de bar zijn ingericht in de gezellige jaren “60” sfeer. En… we hebben er in ieder geval heerlijk geslapen, een heel goed begin van onze vakantie dus!
Extra dag
Normaal komen we altijd op vrijdag aan, maar nu hadden we er een extra dagje aan vast gekoppeld. Enerzijds vanwege de drukte op vrijdag en anderzijds vanwege de gezonde zeelucht, die dan waarschijnlijk het genezingsproces – met betrekking tot mijn verkoudheid – zou kunnen versnellen.
Een grutto
Nadat we ingecheckt hadden, hebben we nog even een rondje eiland gemaakt. Eerst naar Oudeschild bij Visrestaurant Van der Star een visje wezen eten, om daarna via Den Burg langs het prachtige kerkje van Den Hoorn te rijden. Daar werden verwelkomt door een grutto, die op één poot onophoudelijk zijn eigen naam stond te roepen. Blijkbaar was dat niet bedoelt om ons te vermaken, maar om haar jongen te waarschuwen voor eventueel dreigend gevaar. Nou… dat hoefde hij of zij van ons niet te verwachten, want… hoewel wij in de verste verte geen jonge grutto konden ontdekken, genoten wij van deze prachtige weidevogel. En natuurlijk het eeuwenoude kerkje van Den Hoorn, dat op de achtergrond het ‘plaatje’ compleet maakte.
Paard in sloot
Zo reden wij op ons gemakje in de richting van De Cocksdorp, maar zo rustig en vredig bleef het deze avond niet, want toen we net in de buurt van het vliegveld waren, zagen we een aantal brandweerwagens en veel publiek langs de Postweg. Daar lag een paard op zijn rug in de sloot, dat er door onbekende oorzaak in terecht was gekomen. Gelukkig lag de sloot zo goed als droog, dus leverde dat geen direct gevaar op.
Missie volbracht
Onder toezicht van de dierenarts trokken brandweermannen met een paar touwen en brandslangen het paard op het droge. Zo eindigde deze ‘missie’ , die begon als een klein drama, maar – mede door de stoere brandweermannen van Texel – goed eindigde.
Het paard dat naar verluidt 38 jaar is, kwam er zonder kleerscheuren af. Na een half uur kon de brandweer weer retour kazerne, zo keerden ook wij tevreden hotelwaarts. En toen wij de volgende dag voorbij kwamen, dartelde het paard weer vrolijk in de wei. Het hele gebeuren hebben we op film vastgelegd(zie onder).
Met speciale dank aan: Marcel Winter/ TexelPhoto.nl.
Lees ook: Noordwaarts naar Texel – Deel 35
______________________________________________________________________________________________________________________
Bekijk het filmpje: