Een drama met een gelukkige afloop…
Zit je net goed en wel in de vernieuwde vogel-kijkhut bij Schaarsbergen, in het zuidelijk deel van de Hoge Veluwe, of je wordt geconfronteerd met een drama. Tenminste daar leek het in eerste instantie wel op.
Vredig tafereel
Wat was er namelijk aan de hand? Vanaf 8.05 uur zat ik op maandag 18 juni jl. heerlijk op mijn gemak in de vogelhut en genoot – met nog enkele andere natuurliefhebbers – van de Grote Bonte Specht, die haar jongen aan het voeren was. Die in totaal met z’n vieren waren, af en aan vlogen en om het hardst bedelden om voedsel. Een schitterend gezicht en een vredig tafereel, waar je als natuurliefhebber uren naar kunt kijken en genieten.
Sperwer in de aanval
Tjonge… jonge… wat is moeder specht er toch druk mee, je zou er toch moedeloos van worden, maar zij niet, ze gaat onverstoorbaar haar gang. Tenminste, zo lijkt het, want op een gegeven moment zie ik haar bezorgd omhoog kijken. En dan gebeurt het… plotseling een geschreeuw en gekwetter van jewelste en voordat ik eigenlijk goed in de gaten heb wat er gaande is, duikt een Sperwer(mannetje) bovenop een van de jonge Spechten. Met zijn scherpe klauwen grijpt hij het onthutste vogeltje vast en verdwijnt ermee in een boom. Bijna direct daarna komt hij terug met zijn buit en probeert de jonge Specht te verdrinken. Het gaat allemaal zo ‘vliegensvlug’ , dat het bijna onmogelijk is om het hele gebeuren goed vast te leggen!
Goede afloop
In een fractie van seconden speelt zich dit allemaal vlak voor onze ogen af, je bent gewoon even helemaal ‘verbluft’, zo supersnel als de Sperwer de jonge Specht te grazen neemt. Maar plotseling kijkt de Sperwer verschrikt om zich heen, laat zijn buit los en gaat er vandoor. Blijkbaar is hij toch ergens van geschrokken en vliegt naar een boomtak, kijkt nog even om en is dan ineens ‘spoorloos’ verdwenen.
De jonge Specht zien we ondertussen weer boven water komen en als een speer – met veel vleugel-geklepper – naar de kant toe hobbelen. Om daarna dekking te zoeken onder een oude boomstronk.
Eind goed, al goed
Daar heeft het jong, bijna een half uur gezeten en terwijl wij dachten dat het zo goed als afgelopen was met hem, kwam hij heel voorzichtig onder de stobbe vandaan. Keek even wat verdwaast om zich heen en vloog toen ‘linea recta’ omhoog in een oude den. En nog geen minuut later kwam moeder Specht al aangevlogen en was de rust weergekeerd. Eind goed, al goed, zullen we maar zeggen!
Lees ook: Spektakel bij de vogelhut – Deel 2
______________________________________________________________________________________________________________________
Bekijk ook het filmpje: