Ouderwets gezellig…
Zaterdag 2 juni waren mijn broer Gerrit en schoonzus Janny op visite, zij hadden er inmiddels al een week vakantie opzitten en kwamen eens kijken hoe wij erbij zaten. Het was weer ouderwets gezellig en Fransien had een lekkere warme hap voor ons klaargemaakt.
Over en weer werden – zoals gewoonlijk – oude herinneringen uitgewisseld. En reken maar dat het er dan vrolijk aan toe gaat, wat dat betreft ontbreekt de ‘humor’ niet bij ons. We komen uit een groot gezin van tien kinderen, mijn broer is een jaartje jonger, maar we hebben veel overeenkomsten. Al heel jong gingen we met onze moeder naar Texel en beiden zijn we een beetje verliefd geworden op het eiland en dat ‘gevoel’ is nooit meer verdwenen. Hij en Janny zijn echte natuurliefhebbers, die veel wandelen en fietsen en ook graag op het eiland Texel vertoeven.
Janny kijkt toe, hoe Fransien door de knieën gaat om de Fraanjes op de kiek te zetten – Foto: ©Louis Fraanje
Gerrit en Louis Fraanje, twee broers samen op Texel – Foto: ©Fransien Fraanje
Een verwilderde huiskat…
… zal de fazant niet leuk vinden – Foto’s: ©Louis Fraanje
Verwilderde huiskat
Na het eten gaan we een flinke wandeling door de duinen maken, de camera gaat natuurlijk ook mee, want je weet maar nooit. Als we nog maar net op pad zijn, ontdekken we een verwilderde huiskat, hij zit goed verscholen tussen de begroeiing en valt hij bijna niet op. Waarschijnlijk achtergelaten door mensen die hun huisdier kwijt wilden, nou… dan laat je hem toch gewoon los in het duin! Een welvaarts-fenomeen dat we ook bij ons op de Veluwe steeds vaker tegenkomen.
Als we even later een mooie fazantenhaan tegenkomen, kijken mijn broer en ik elkaar eens aan en bijna tegelijkertijd zeggen we: “Die zal niet blij zijn met zo’n jagende kat in het duingebied!”
Geduldig wachten als je broer even een vogeltje op de foto wil zetten – Foto: ©Fransien Fraanje
Een Pimpelmees tussen het riet en…
…even verderop zit een Rietgors te zingen – Foto’s: ©Louis Fraanje
De Kneu met het rode petje, zit parmantig om zich heen te kijken – Foto: ©Louis Fraanje
Blauw en rood petje
Dan duikt er ineens een vogeltje in het riet, met wat geduld heb ik hem even later in de zoeker van de camera, een Pimpelmees heel herkenbaar aan het blauwe petje. Broer Gert wacht geduldig en geniet ondertussen van een Rietgors, die bovenin een struik zit te zingen.
“Louis, kijk daar eens even, dat vogeltje heeft een rood petje op!” fluistert Gerrit. En ja hoor, daar zit een Kneu parmantig op een takje, heel rustig om zich heen te kijken. Als ook deze op de gevoelige plaat is vastgelegd, zwerven we verder door de heuvels en valleien. En hoewel het hier in de duinen best een beetje fris is, genieten we met volle teugen.
Bloeiende Kamperfoelie tussen een geel tapijt van het Kroontjeskruid – Foto: ©Fransien Fraanje
Bloem op het revers
Her en der om ons heen bloeit volop gele Kroontjeskruid, een van onze talrijkste onkruiden. De soortnaam heli-scopia is afgeleid van de Griekse woorden Helios = zon en scopia = tonen; de plant kreeg deze naam omdat hij zijn bloeiwijze naar de zon toe keert.
Daar tussendoor slingeren zich de stengels van de Kamperfoelie, die niet alleen een prachtige bloeiwijze heeft, maar ook ontzettend lekker ruikt. Zowel Fransien als Janny kunnen er maar geen genoeg van krijgen en even later prijkt een prachtige bloem op het revers van Janny.
Even later prijkt een bloem op het revers van Janny – Foto: ©Fransien Fraanje
Skuumkoppe
Na ongeveer zo’n anderhalf uur heerlijk gewandeld te hebben, zakken we moe en voldaan even lekker onderuit in de stoel en genieten nog even na, onder het genot van een echte Texelse ‘Skuumkoppe’. Dan nemen we tenslotte afscheid van elkaar, met de afspraak dat we – bij gezondheid – komende week nog een keer samen op pad gaan!
Lees ook: Noordwaarts naar Texel – Deel 39
