Hubertus blijft maar aanmodderen…
Dan gaat ook bij ons ‘s middags om kwart over drie de telefoon, aan de andere kant Florus van den Berg: “Ben je in het Park?” “Nee, thuis aan het werk!”, antwoord ik. Dan weerklinkt aan de andere kant een teleurgestelde stem: “Jammer, want Hubertus neemt nu net een bad in de vijver bij het Pompgebouw en dat hebben we nog niet eerder gezien!” (Lees meer hierover in vorige deel 121) Ik antwoord terug: “Dan gaan we hier iets regelen, en proberen zo spoedig mogelijk naar de Hoge Veluwe te komen”. Korte tijd later pakken wij onze cameraspullen en vertrekken richting de Hoge Veluwe.
(Florus en Jannie waren ondertussen al weer naar huis gereden om een hapje te gaan eten, we vernamen dat ook Johan en Jaqueline er nog bij geweest waren, maar dat Hubertus toen alweer uit de vijver was, helaas.)
Mooie wolkenluchten boven het Otterlose Zand – Foto: ©Louis Fraanje
Hubertus is er bij gaan zitten…
…en heeft veel last van de vliegen – Foto’s: ©Louis Fraanje
Lastige vliegen
Als we om kwart over vier aankomen op de plaats van bestemming, loopt Hubertus nog in de buurt van het oude Pompgebouw. Op het stuk tussen het plankier en de Kronkelweg, maar al redelijk snel gaat hij door de knieën om eens op zijn gemak te gaan herkauwen. Zijn hele snuit zit vol met vliegen en onophoudelijk klappert hij met z’n oren om ze kwijt te raken, helaas het blijkt onbegonnen werk.
We zetten onze klapstoeltjes neer en kunnen zo op gepaste afstand, geduldig afwachten op wat komen gaat.
Hubertus slaat met zijn gewei en ondertussen smult hij van het eikenblad – Foto: ©Louis Fraanje
Voortekenen
Ruim een uur later, het is inmiddels bijna half zes, komt Hubertus overeind en rekt zich even helemaal uit, altijd een fantastisch moment, maar mede door het harde zonlicht is het ondoenlijk om een mooie plaat te maken. Maar… niet getreurd, later op de avond zal ook het licht beter gaan worden. En… eventueel nog wel mooier, wie weet gaat hij dan misschien wel weer in bad? De voortekenen zijn er in ieder geval al wel, want na verloop van tijd zien we Hubertus via het plankier in de richting van de bewuste vijver gaan.
Dan steekt hij het houten plankier over…
…naar de vijver – Foto;s: ©Louis Fraanje
Het verbaasde gezicht van Hubertus, aan de rand van de vijver – Foto: ©Louis Fraanje
Een omweg
Eenmaal daar aangekomen, kijkt hij in onze richting, aan zijn verbaasde gezicht kun je wel zien, dat hij zich afvraagt waarom wij er alweer bij willen zijn. Maar… we hopen natuurlijk dat hij weer een bad gaat nemen, dat moge duidelijk zijn. Och… Hubertus zou Hubertus niet zijn om juist dat te gaan doen waar hij zin in heeft, dus gaat hij met een omweg achter het struikgewas langs weer richting de vijver. Halverwege gaat hij nog eens goed tekeer met zijn gewei op de daar staande bomen en struiken, om vervolgens weer iets verderop onderaan op de zijkant van de vijver aan de eikenblaadjes te gaan knabbelen.
Prachtige pose van Hubertus, terwijl hij aan de eikenblaadjes knabbelt – Foto: ©Louis Fraanje
Wat gaat het worden?
Ons geduld wordt weer aardig op de proef gesteld, wat terwijl hij zo bezig is, vragen wij ons toch steeds af, of hij nou wel of niet een modderbad gaat nemen. Inmiddels zijn ook Ton Heekelaar, Florus en Jannie van den Berg en de familie Van Soest gearriveerd, ook zij zijn zeer benieuwd, dat kunt u begrijpen. Dus… wat het gaat worden, leest u in de volgende aflevering!
