Door de langdurige droogte zijn de bosbessenstruikjes op de Veluwe verdord
Gelukkig is het een stuk koeler geworden, maar de droogte heeft zijn tol geëist, zelfs meer dan ooit. De droge zomer van 1976 heb ik meegemaakt, maar dat was nog niets vergeleken bij wat we nu beleven. In mijn dagboek van 1976 kan ik zelfs van dag tot dag nog lezen hoe die ‘droge zomer van 1976’ is verlopen.
In de strenge winter van 1963 ben ik begonnen de belangrijkste momenten van een dag op te schrijven in een eigengemaakt dagboek dat niet uit elkaar valt als je er een jaar lang iets in hebt opgeschreven. Nu staan er meer dan vijftig dagboeken in een kast. Een waardevol bezit en interessant om af en toe eens wat in te bladeren, want wat weet je nog van het jaar 1976: misschien de bosbrand bij Stroe?
De droge zomer van 1976
De droge periode was toen in juni: 19 juni: na weken van droogte begon het te regenen en op zondag 20 juni: langdurige regen. Op 24 juni 1976: 28 graden en in de week daarna was het steeds boven de 30 graden. Ik werkte toen bij de BDU en vanwege de hitte werd gewerkt van 6 tot half 3. Op dinsdag 5 juli was de bosbrand bij Stroe. Fotograaf Jan Pit maakte foto’s van de brand, ook van de toeschouwers. Tussen de belangstellenden stond een man te filmen. Later bleek dat deze man de brand zelf had aangestoken. Hij stond zijn eigen brand te filmen… De man met de camera werd later gezocht en zo kon Jan Pit een foto met de brandstichter erop bij de politie inleveren. Pas op 25 juli maakte een enorme regenbui een einde aan de ‘droge zomer van 1976’.
De droge zomer van 2018
De hele maand juli heeft het niet geregend. In de loop van de maand juli blijkt al spoedig dat van de heide niet veel terecht zal komen. De bloemknopjes gaan verdrogen en zelfs hele struiken beginnen te verdorren. De zandpaden op de heide bij Stroe waren stofdroog. Ook de bomen die niet diep wortelen, zoals berken en lijsterbessen, beginnen te verkleuren en laten hun blad vallen. De beuken zitten dit jaar stampvol vruchtjes. Omdat beuken ook niet diep wortelen zal er van de enorme voorraad beukennootjes niet veel terecht komen. Alle eiken zitten dit jaar stampvol eikels. De takken gaan gebukt onder de vracht eikels. Eiken wortelen diep, misschien komt het nog goed, maar sommige grote eiken langs de Stationsweg in Barneveld laten nu voortijdig hun vruchtjes vallen.
De bosbessen zijn verdord
Heel slecht gesteld is het met de bosbessenstruikjes: niet zozeer in de omgeving van Barneveld, maar op de hogere delen van de Veluwe groeien ze in de eiken en berkenbossen. De wortels van de bosbessen zitten niet diep in de grond. De struikjes zijn allemaal verdord. De plekken met bosbessenstruikjes langs de Heetweg hij Kootwijk zijn rood gekleurd. Door de extreme droogt zijn de struikjes verdroogd. Je zou daar eens een keer moeten stoppen en aan de struikjes voelen: de blaadjes en de takjes verkruimelen in je hand… Zoiets vergeet je nooit meer! De dennen en de eiken zijn redelijk groen. Ze zitten met hun wortels diep in de grond, maar de zogenaamde kruidlaag is verdord.
De vossenbessen blijven groen
Bosbessen groeien niet echt in de Gelderse Vallei, maar in de omgeving van Hoog-Soeren. We zijn benieuwd hoe het gesteld is met de bosbessenstruiken op de Veluwe, waar we vroeger bosbessen gingen plukken. Een paar dagen geleden zijn Tiny en ik daar eens heen gereden: over de Kampsteeg en de Pomphulweg. Het is een prachtig gezicht: een rode gloed van verdorde bosbessenstruikjes in een grove dennenbos (foto boven). Zoiets is echt heel zeldzaam. Opvallend is dat vossenbesstruikjes niet verdorren en mooi groen staan te pronken tussen de verdorde bosbessen.
Eindelijk op woensdagmorgen (8 augustus) om half 4 onweer en wat regen. Het is buiten een stuk aangenamer. Het beeld van de rode gloed van de bosbessen blijft nog even. Ga eens kijken op de Kampsteeg bij Hoog-Soeren. Het kleurrijke beeld van een droog bos is zeldzaam.
Ook gepubliceerd in: Barneveldse Krant – 11-08-2018 – Aflevering 626