De spanning stijgt als de eekhoorn dichterbij komt…
Zoals ik al in de vorige aflevering vertelde, komt de eekhoorn nu eindelijk wat dichterbij in de richting van de vogelhut, we volgen hem nu – letterlijk en figuurlijk – op de voet.
Tjonge… jonge…. wat een beweeglijk beestje, hij zit bijna geen moment stil, nieuwsgierig als hij is, wordt er onderweg eens even hier en dan weer daar gesnuffeld. Want je weet maar nooit of het soms ook eetbaar is.
Dan opeens… en met een behendige sprong, zit hij pardoes op de kromme tak boven de vijver, voordat wij het eigenlijk goed en wel in de gaten hadden!
Naar het water
Zo zitten wij ademloos te genieten van het kleine beestje, dat zo vlak voor de hut zijn kunsten aan het vertonen is, een schitterend schouwspel waar je wel urenlang naar zou kunnen kijken. Maar daar heeft de eekhoorn geen boodschap aan, want blijkbaar wil hij toch naar het water. Tenminste… zo op het eerste gezicht te zien lijkt het daar wel op, als hij zich met handen en voeten aan de tak, klaarmaakt voor een sprong naar de kant.
Lees ook: Spektakel bij de vogelhut – Deel 7