Het legendarische hert “Hubertus” – Deel 126

Mooie natuurmomenten, maar weinig bronstactiviteiten…

Lang hoeven we niet te wachten op het antwoord, want terwijl wij met z’n allen zo staan te kijken, vertrekt het hele spul naar het grote heideveld iets verderop. En… Hubertus heeft maar te volgen, want de dames hebben het voor het zeggen. We pakken onze spullen en volgen de dieren – letterlijk en figuurlijk – op de voet. Blijkbaar is het eten daar beter dan op het eerste veld, want als het hele bronstroedel is gearriveerd, duiken de koppen gelijk tussen de heidestruiken.

Een klein deel van het roedel met daarachter Hubertus – Foto: ©Louis Fraanje

Kwam er een hinde om het hoekje kijken – Foto: ©Louis Fraanje

En even later een nieuwsgierige spitser – Foto: ©Louis Fraanje

Leuke natuurmomenten

Maar… ondanks onze hoge verwachtingen, van wat komen gaat, blijft het verder rustig voor wat betreft de ‘bronst’ en zullen we nog wat geduld moeten oefenen. Wat wel heel aardig is, dat je op zo’n moment probeert om enkele leuke natuurmomenten vast te leggen. Zoals bijvoorbeeld een hinde of een spitser die om het hoekje van een oude den staan te koekeloeren.  En… terwijl ik in mijzelf sta te mompelen, dat het ook wel heel aardig zou zijn, als Hubertus hetzelfde zou doen, komt hij aangelopen, maar blijft hij niet staan om mooi te poseren, helaas.

Ja… dan kan de baas zelf natuurlijk niet achterblijven, dat begrijpt iedereen – Foto: ©Louis Fraanje

Geen polonaise

Nadat hij een hele tijd in de hei had gezeten, is hij overeind gekomen en kijkt eens heel stoer om zich heen, waar nou al die dames zijn gebleven.  Maar die denken nu misschien ook wel bij zichzelf, daar had je eerder mee aan moeten komen Hubertus, nu liever even geen polonaise  meer.

Hubertus kijkt als een koning heel stoer om zich heen – Foto: ©Louis Fraanje

De kop zover mogelijk omhoog en de kin strak naar onderen tegen de borst – Foto: ©Louis Fraanje

Tenslotte…

En dan ineens staat Hubertus daar midden in de heide, fier rechtop en strekt hij zich nog eens even helemaal uit op de bekende stoere manier zoals ik hem graag zie. De kop zover mogelijk omhoog en dan de kin strak naar onderen tegen de borst, geweldig. En… we zien nu wel razend benieuwd hoe hij het de komende  tijd gaat doen, zal hij het voor elkaar krijgen om een roedel helemaal voor zichzelf te houden? De tijd zal het leren en dan zullen wij het u ook zeker laten weten!

Lees ook: Het legendarische hert “Hubertus” – Deel 127

______________________________________________________________________________________________________________________

Bekijk ook het filmpje:

Permanente koppeling naar dit artikel: https://www.de-veluwenaar.nl/2018/09/14/het-legendarische-hert-hubertus-deel-126/