De Konikpaarden in de ‘Blauwe Kamer’ kruisen – letterlijk en figuurlijk – mijn pad…
Het is alles bij elkaar niet zo heel ver lopen en de paden zijn in deze tijd van het jaar goed te bewandelen, al moet je wel goed uitkijken dat je niet in de paardenstront trapt. Deze Konikpaarden kunnen en mogen hier overal vrij rondlopen en dat is best spannend, want ondanks dat ze half-wild ofwel half-tam zijn, weet je het maar nooit. Dat merk ik ook, als ik vanaf de heuvel in de richting van de vlonderbrug wandel, dan kruisen de dieren – letterlijk en figuurlijk – mijn pad.
Wandelpad voor wandelaars of… Konikpaarden? – Foto: ©Louis Fraanje
En dan… zomaar ineens vliegen ze elkaar in de manen – Foto: ©Louis Fraanje
Rustig blijven
Niet dat ik nou zo heel erg bang ben uitgevallen, maar ik blijf op mijn hoede en verlies de dieren geen moment uit het oog. En als er dan ineens heel dichtbij, twee paarden elkaar in de manen vliegen, is dat best even schrikken. Ook als ik boven op de heuvel mijn heil zoek op een plankier, blijk ik nog niet veilig te zijn, want ook daar komt gewoon een paard naar mij toe lopen. Gewoon rustig blijven, is het enige wat je kunt en moet doen op zo’n moment, dan kan je weinig gebeuren, dat voelen de dieren en blijft het vaak bij een korte kennismaking.
Daar sta je dan zomaar ineens midden tussen de paarden met je camera – Foto: ©Kees de Man
Mooie kennismaking in de natuur…
Marjan en Kees de Man en de paarden – Foto’s: ©Louis Fraanje
Dezelfde golflengte
Als ik om mij heen kijk, zie ik beneden in het veld een tweetal natuurliefhebbers, die ineens twee paarden en een veulen op zich af zien komen. Maar… ook zij tonen geen angst en blijven heel rustig staan, als de dieren hen rakelings passeren. Als ik hen later aanspreek, blijken het Kees en Marjan de Man uit Den Haag te zijn, twee echte natuurliefhebbers, die samen ook veel door de natuur zwerven. We praten wat heen en weer over de natuurfotografie en blijken in veel opzichten op dezelfde golflengte te zitten, schitterend toch!
Twee paarden en het veulen steken het pad over – Foto: ©Louis Fraanje
Zo te zien hebben de paarden het goed naar hun zin – Foto: ©Louis Fraanje
Niet bang voor natte voeten…
en ook niet voor elkaar – Foto’s: ©Louis Fraanje
Dierenliefde
Toch voel ik mij wel op mijn gemak tussen de paarden, dat heeft ook een beetje te maken met vroeger, toen ik als kleine jongen bij een boer ging helpen. Na schooltijd vanuit het dorp naar de boer, altijd heerlijk tussen de dieren op de boerderij, iets wat totaal anders was dan het leven op het dorp.
Dit alles heeft mijn liefde voor de dieren alleen maar sterker gemaakt en ook mede door het nuchtere leven op de boerderij, allemaal wat minder extreem. Want… een dier is geen mens en wil dus ook gewoon als een dier behandeld worden. Met respect voor het leven en daarbij moet men natuurlijk nooit de realiteit uit het oog verliezen!
Tussen de kudde paarden, staat een hengst te flemen – Foto: ©Louis Fraanje
Noodzakelijke stap
Daarom ben ik blij, dat deze dieren hier in de Blauwe Kamer, goed in de gaten worden gehouden en als de stand te hoog wordt voor de draagkracht van het gebied, er wordt ingegrepen door de beheerder. En zo hoort het ook, want voor het in stand houden van een gezonde populatie, op een niet al te grote oppervlakte zoals hier in de Blauwe Kamer, is dit soms een noodzakelijke stap.
Want ‘pure natuur’ zonder menselijke invloed is in ons kleine kikkerlandje onmogelijk, dat hebben we allemaal met onze eigen ogen kunnen zien in de Oostvaardersplassen!
Lees ook: Aan het water van de Nederrijn – Deel 7
______________________________________________________________________________________________________________________
Bekijk ook het filmpje:
