Nog even struinen in de Blauwe Kamer en kijken naar grote en kleine vogels…
Die vrijdag de 24e augustus ben ik ‘s middags weer even terug geweest, al wandelend over de hoge heuvelrug geniet ik van het weidse uitzicht en daarboven een schitterende wolkenlucht. Onderaan bij het water loopt een Konikpaard, de rest van de kudde is verderop getrokken, maar hij blijft nog even in mijn buurt rondhangen en geef hem eens ongelijk.
Mooie wolkenluchten boven het oeverreservaat de Blauwe Kamer – Foto: ©Louis Fraanje
Verlangen en vluchten
Wat is het heerlijk rustig op dit moment, er zijn weinig wandelaars op deze vrijdagmiddag en het lijkt of ik het gebied alleen voor mezelf heb. Beetje egoïstische gedachte natuurlijk, maar soms kun je daar best eens naar verlangen in dit kleine en dichtbevolkte landje. Al die drukte en verplichtingen in het alledaagse leven, kunnen je soms naar de keel grijpen en dan moet je er gewoon even tussenuit vluchten!
Een Kievit kijkt vanaf de oever naar de vissende Reiger – Foto: ©Louis Fraanje
Groot en klein
Zo loop ik een beetje dromerig voor mij uit te staren en opeens hoor ik de Kievit zijn eigen naam roepen, als ik kijk… zie ik hem net aan de overkant van het water neerstrijken. En terwijl de vogel in de natte waterkant op zoek gaat naar voedsel, passeert een Grote Zilverreiger. Maar als even later ook de Kleine Zilverreiger op de plas neerstrijkt, is het helemaal feest voor mij.
De Grote- en de Kleine Zilverreiger ontmoeten elkaar…
en wat een verschil tussen die twee – Foto’s: ©Louis Fraanje
De kleine vogel trekt zich niets aan van zijn grote broer – Foto: ©Louis Fraanje
Geen contact
De Kleine Zilverreiger trekt zich helemaal niets aan van de grote vogel en stapt heel brutaal vlak voor hem langs, maar er is geen contact onderling, ze keuren elkaar nauwelijks een blik waardig. Het lijkt er op, dat beide vogels maar één ding belangrijk vinden en dat is zoveel mogelijk visjes vangen, meer niet, En… zo werkt dat in de dierenwereld, ieder voor zich… toch! En dan had ik het daarnet nog eventjes over egoïsme?
Een eindje verderop lopen een aantal Galloway koeien te grazen – Foto: ©Louis Fraanje
Grebbeberg
Johan G. Veenhof (1933-1999) – Foto: ©Louis Fraanje
Het is echt genieten vanmiddag, een eindje verderop lopen een aantal Galloway koeien te grazen en daar achter aan de horizon ligt de bekende Grebbeberg, een berg met geschiedenis.
Boswachter Johan G. Veenhof
En dan moet ik tegelijkertijd terugdenken aan mijn inmiddels overleden vriend en boswachter Johan Veenhof (1933-1999).
Jarenlang was Johan hier boswachter en woonde hij met zijn vrouw en drie kinderen op de zogenaamde Koningstafel. Een prachtig historisch plekje bovenop de Grebbeberg, waaraan hij door de jaren heen gehecht was geraakt.
Spoorloos
Niet zover van zijn voormalige boswachterswoning ‘De Burcht’ , stond ooit een ‘gedenkbank’ voor Johan, maar die is spoorloos. Ook de oude boswachterswoning is inmiddels verandert in een soort van zelfgemaakte ruïne, helaas! Och, de tijden veranderen, maar de herinneringen die blijven!
Wordt vervolgd…
______________________________________________________________________________________________________________________
Bekijk ook het filmpje:
