Naar buiten in het Rauwe Veld – Deel 38

Eindelijk weer eens reewild gezien in het Rauwe Veld…

Het is alweer een tijdje geleden, dat het reewild zich liet zien in het Rauwe Veld, maar onlangs op donderdag 13 december jl. liepen er zomaar midden op de dag, een reegeit en knopbok samen te grazen. Blijkbaar was er nog genoeg te vreten voor de dieren, want het gras werd dan ook met grote happen tegelijk naar binnen gewerkt.

Het voer wordt met grote happen tegelijk naar binnen gewerkt – Foto: ©Louis Fraanje

Verkeerslawaai

Ook deze keer kon ik vanaf de openbare weg – tussen de bomen en struiken door – de dieren prachtig in beeld krijgen, gewoon vanuit mijn mobiele schuilhut. Het voorbij razende verkeer op de achtergrond had niets in de gaten en de dieren zelf, trokken zich weinig aan van al dat lawaai. Zo af en toe kwamen ze met hun kop omhoog, om in één oogopslag de omgeving te verkennen en daarna weer rustig verder te gaan met hun maaltijd.

De reegeit kijkt even rustig om zich heen om de omgeving te verkennen – Foto: ©Louis Fraanje

Tweeling

Terwijl ik het tweetal zo aan het observeren ben, ontdek ik dat beide dieren mij heel bekend voorkomen, want in het afgelopen voorjaar heb ik ze nog als kalf zien rondspringen bij hun moeder.  Een tweeling dus, die nu nog steeds bij elkaar loopt,  want als ik ze zo samen een tijdje bezig zie rondscharrelen in het gras, ben ik er tenslotte zeker van dat het dezelfde tweeling is. Alleen de oude geit is in geen velden of wegen te bekennen, maar die is misschien nog in de dekking, of naar elders vertrokken.

De knopbok kijkt enigszins verbaast in mijn richting – Foto: ©Louis Fraanje

Toekomst

Een heel apart gezicht, zo’n jonge bok die zijn eerste gewei gaat opzetten, tegelijkertijd vraag je je af hoe hij zich gaat bewijzen in de toekomst. Wordt het ook een sterke jongen, zoals zijn voorgangers Castor en Pollux hier in het Rauwe Veld, wie zal het zeggen? Momenteel laten de bokken zich niet zien, maar misschien zal de bekende bok Pollux zich bij een volgend bezoekje, aan ons vertonen.

Een tweeling dus, die nu nog steeds bij elkaar loopt – Foto: ©Louis Fraanje

Voorzorg

Wat een geluk, dat ik ze hier zo midden op de dag – als het ware – tegen het lijf liep, want meestal komen ze pas laat in de middag naar buiten, maar ze zullen wel honger gehad hebben. En… de winter staat voor de deur, dus dan moet je wel zorgen dat je je buikje dik hebt gegeten, ook hier geldt de gulden regel: “Voorzorg, voorkomt zorg!”

Twee prachtige en kerngezonde dieren in het Rauwe Veld – Foto: ©Louis Fraanje

Verstoring

Voor ons is het altijd weer genieten, bij het zien van dit prachtige ranke reewild, dan vliegt de tijd en voordat je het goed en wel in de gaten hebt, zijn ze er alweer vandoor. Ook nu is dat het geval, want als ze na verloop van tijd genoeg gegeten hebben, gaat het in volle galop in de richting van het bos. Hun beider spiegels( witte haren op hun achterwerk) staan wijd uitgespreid, als teken dat ze door iets verstoord zijn en het zekere voor het onzekere kiezen en vluchten.  En dan is ook dit ‘sprookje’ weer voorbij en kunnen we inpakken en wegwezen, maar wel blij en tevreden.

Lees ook: Naar buiten in het Rauwe Veld – Deel 39

______________________________________________________________________________________________________________________

Bekijk ook het filmpje:

Permanente koppeling naar dit artikel: https://www.de-veluwenaar.nl/2018/12/27/naar-buiten-in-het-rauwe-veld-deel-38/