Een echte winter met sneeuw, dat is natuurlijk het allermooiste…
Ja, het leek er even op dat het nu eindelijk echt winter was geworden, er viel tenminste sneeuw, niet zo extreem als in Oostenrijk, waar op sommige plaatsen zo’n anderhalve meter kwam te liggen. Op zoveel sneeuw zitten wij Hollanders natuurlijk niet te wachten, maar als het Veluwse bos en veld overdekt is met een witte deken, dan moeten we naar buiten. Want… zeg nou zelf, wat is er mooier dan bijvoorbeeld een roedel edelherten tussen de wit besneeuwde bomen te zien staan, dat wil toch iedere rechtgeaarde natuur- en wildliefhebber?
Koning Winter
En… het bleef afgelopen dinsdag 22 januari goed door sneeuwen, dus na het middageten hup in de auto, camera’s mee en op naar de Hoge Veluwe. Bij de ingang Schaarsbergen reden we het Park binnen en dat was echt genieten, we vergaapten ons links en rechts aan het ‘sprookje’ dat Koning Winter voor ons had klaargemaakt en of dat allemaal nog niet genoeg was, volgde er nog een sneeuwbui. We lieten het maar eens eventjes heerlijk op ons inwerken en reden heel op ons gemak weer verder, om uiteindelijk zo rond de klok van half vier bij ons einddoel het “Zwarte Veld” uit te komen.
Sneeuw op gewei
Daar stonden inmiddels al een aantal herten in het hoge gras en de sneeuw viel gestaag op hen neer, maar het deerde ze niet zo te zien. En op een gegeven ogenblik kwamen er nog meer uit de dekking, het liet zich niet lang raden, wat de reden daarvan was; de boswachter met ‘tafeltje dekje’ was gearriveerd.
Toen hij zijn werk gedaan had en weer rechtsomkeert maakte, duurde het niet lang of de dieren draafden het veld op om het voedsel op te nemen. Terwijl ze zo met hun kop naar beneden aan het vreten waren, kon je heel mooi de sneeuw op het gewei zien liggen!
Geduld een ‘koude’ zaak
We hoopten natuurlijk dat ze na hun maaltijd het oude eikenbos in zouden trekken, dat rechts van het open veld ligt, dat is natuurlijk nog mooier dan op het open veld, dus de boel weer opbreken en verkassen naar het brede bospad tussen de bomen. Daar de boel weer opgesteld en… wachten… wachten en nog eens wachten.
En… de herten, die bleven maar dralen aan de bosrand, die hadden natuurlijk maling aan die fotograaf daar in de kou, och ja, geduld is een schone zaak, maar bij deze temperatuur ook wel een hele ‘koude’ zaak. Of het nog daadwerkelijk wat geworden is… dat hopen wij u in de volgende aflevering te laten zien!
Lees ook: Zwerven in de sneeuw op de Hoge Veluwe – Deel 2
______________________________________________________________________________________________________________________
Neem even de tijd en bekijk het filmpje: