Ontmoetingen met hazen en fazanten in een winters landschap
Als ik op de brug bij het Rauwe Veld sta, geniet ik van het schitterende winterse plaatje, ook echt heel typisch ‘Hollands’, boerderijen aan het water. Uiteraard was het natuurlijk nog mooier geweest als er ijs had gelegen, maar… je kunt niet alles hebben. Met dit landschap voel ik mij verbonden, hier op de grens van Vallei en Veluwe ligt mijn hart en telkens weer raakt het mij diep van binnen.
Dan fantaseer ik er van alles bij en zie ik de boeren in de zomer met hun oude platbodems geladen met hooi over het water van de Grift glijden, net als in Giethoorn. Toch blijf ik het jammer vinden, dat bijna alle ‘ronde’ bruggen over de Grift verdwenen zijn, die zo schitterend pasten bij dit waterrijke gebied, maar ook hier in het Rauwe Veld is de tijd niet stil blijven staan.
De brug over de Grift bij het Rauwe Veld in de sneeuw – Foto: ©Louis Fraanje
Verscholen in een greppel zat een haas…
… daar kwam hij aanlopen – Foto’s: ©Louis Fraanje
Een haas
We zwerven verder door het Rauwe Veld en turen links en rechts of we geen dieren kunnen ontdekken, allicht zullen we hier in de buurt fazanten kunnen zien, of wellicht een haas. En… ja hoor wat verderop zien we in een besneeuwde greppel een haas zitten, verscholen tussen het riet. Een tijdlang zit hij daar, totdat hij weer op de lopers komt en lijkt het erop of hij regelrecht op ons afkomt, maar halverwege bedenkt hij zich en gaat weer zitten.
Voor de rest lijkt de wereld om ons heen stil en verlaten. En dan ineens komt mij de bekende uitspraak van een oude Veluwenaar weer in gedachten: “De sneeuw heeft het landschap ‘t zwijgen opgelegd”, met direct daarop volgend: “Nou is alle narigheid bedekt”!
De wereld om ons heen lijkt stil en verlaten – Foto: ©Louis Fraanje
Onstuitbare landhonger
Zo om je heen kijkend over de wit besneeuwde weilanden van het Rauwe Veld, kun je je bijna niet voorstellen dat in zo’n klein landje als het onze, dit nog kan bestaan. Al rukt de bijna onstuitbare landhonger van Veenendaal met haar bebouwing, ook steeds verder het gebied binnen. In het begin leek het nog wel dat de oude Dragonderweg als ‘Groene grens’ aangehouden zou worden, maar die is men inmiddels ook allang gepasseerd, helaas. Alleen in naam bestaat deze nog, voor de rest… blijft de natuur aan de verliezende hand.
Opeens vloog er een fazantenhaan omhoog uit de sneeuw – Foto: ©Louis Fraanje
Fazanten in beeld
Ineens wordt ik opgeschrikt uit mijn gedachten, door een opvliegende fazantenhaan, blijkbaar had hij er al even gezeten en gehoopt dat ik niet zijn richting op zou komen, maar dat liep dus even anders. Hij vloog niet ver, want bijna gelijktijdig zette hij weer de landing in, sowieso vliegen de fazanten niet ver, ze lopen liever. Ook zie ik iets verderop een aantal hennen bezig, om nog iets eetbaars onder de sneeuw vandaan proberen te halen, dat valt momenteel zeker niet mee. Mede door de sneeuw, kleuren ze nog mooier dan anders lijkt het wel met al dat wit om hen heen, prachtige vogels zijn het.
Twee hennen stonden bij elkaar…
… daar komt ook de haan tevoorschijn – Foto’s: ©Louis Fraanje
Een klein ‘onder onsje’ van fazantenhaan- en hen – Foto: ©Louis Fraanje
Aan de andere kant zagen we drie fazantenhanen bij elkaar – Foto: ©Louis Fraanje
Balts- en paartijd
Alhoewel er soms onderling wat gekibbel is onder de fazantenhanen, gevochten wordt er nog niet om de vrouwtjes, maar dat kan zomaar veranderen want de paartijd zit er aan te komen. Meestal is dat in februari en maart het geval, dus eerdaags kunnen wij misschien – met een beetje geluk – de hanen met elkaar op de vuist zien gaan. Ik heb het al eens eerder geschreven, maar deze kleurrijke vogels hebben mijn speciale belangstelling. Net zoals vroeger bij de ‘korren’ (korhanen), die ook vroeg in het voorjaar hun balts uitvoerden en soms ook in de sneeuw, wat een prachtig schouwspel was dat ook, geweldig!
Lees ook: Naar buiten in het Rauwe Veld – Deel 41
______________________________________________________________________________________________________________________
Bekijk ook het filmpje:
