Toen ik dit verhaal opschreef, was mij nog niet bekend dat er bij eigenaar SBNL Natuurfonds plannen waren om de ‘beroemde’hut van Cartouche/Arnold van der Wal te gaan verkopen! Wij waren dan ook onaangenaam verrast door dit bericht! Nabestaanden van iconische jager Arnold vrezen voor zijn jachthut bij Ermelo! Aanstaande woensdag 13 februari hopen wij er iets over te publiceren!
***
Arnold van der Wal – De man in die andere jachthut…
Ik heb er al eens iets over geschreven, namelijk dat mijn vriend Jacob de boswachter als jongen veel bewondering had voor de bekende buitenman Arnold van der Wal(1920-1987), die diep in het Speulderbos in een jachthut woonde. Een man die helemaal vergroeid was met het bos en leefde van hetgeen de omgeving hem te bieden had. Zoiets wilde hij ook graag zelf en geheel eigenhandig bouwde hij zijn eigen hut, waarmee een jongensdroom in vervulling ging.
Het is winter in het Speulderbos op de Veluwe – Foto: ©Louis Fraanje
Bos van de dansende bomen
De belevenissen in en om de hut van mijn vriend Jacob de boswachter, kunt u met enige regelmaat lezen op het weblog, maar over die andere hut en zijn bewoner heeft u nog een verhaal van mij tegoed. Die ligt diep verscholen in één van de oudste en mooiste bossen van de Veluwe, namelijk het Speulderbos dat ligt in de driehoek tussen Garderen, Putten en Ermelo. Eeuwenoude eiken en beuken die met een beetje fantasie lijken te bewegen in het nevelige bos, door weer en wind verwrongen tot wonderlijke vormen, in de volksmond genoemd “Het bos van de dansende bomen”.
Oude en jonge naaldbossen wisselen elkaar af – Foto: ©Louis Fraanje
De ochtendzon probeert tussen de boomkruinen door te dringen – Foto: ©Louis Fraanje
De man in de jachthut
Onderweg naar de oude jachthut komen we ook schitterende dennen en sparren van respectabele leeftijd tegen, die geven het winterse bos een bijna sprookjesachtige sfeer die overweldigend is. Al vele jaren lang komen wij hier wandelen en steeds weer raken we diep onder de indruk van dit unieke bos, urenlang kun je hier zwerven zonder je ook maar één seconde te vervelen. Maar… vandaag gaan we een bezoek brengen aan de oude jachthut, waar de markante buitenman Arnold van der Wal(†) woonde en werkte.
Onderweg kwamen we de jachtopzichter tegen – Foto: ©Louis Fraanje
Arnold van der Wal(1920-1987) – Foto: ©Herman Stegeman
Arnold van der Wal
Op 10 mei 1920 werd Arnold Foeke van der Wal in Amsterdam geboren en op 11 februari 1987 is hij in Speuld op de Veluwe overleden.
Het klinkt misschien hypocriet, een jager die zich er voor inzette een brug te slaan tussen jacht en natuurbehoud, maar Arnold van der Wal(1920-1987) geboren in Amsterdam, was zo’n man. Na de Tweede Wereldoorlog bouwde hij in het Speulderbos zijn eenvoudige jachthut, van waaruit hij zijn bos beheerde. Wonen in een eenvoudige hut in het bos, leven zonder agenda en zonder baas, dat leek hem wel wat.
De oude jachthut van “Cartouche” oftewel Arnold van der Wal – Foto: ©Louis Fraanje
Op de schop
Nog een duidelijke stelling van hem was de volgende:
“Als je een mooie wildstand – zoals de Nederlandse – wilt opbouwen, moet je beschermen en verzorgen. Daar hebben de mensen geen flauw idee van, die denken: laat alles z’n gang maar gaan, dan komt het goed. Zoiets kan allang niet meer in Nederland, elke vierkante meter is hier op de schop geweest. Er is helemaal niets meer over van het oorspronkelijke landschap dat de Batavieren hier aantroffen en dus moet je beheren, ingrijpen.”
Arnold van der Wal geschilderd door Rien Poortvliet
“De ellende is, dat sinds het rapport van de Club van Rome allerlei nieuwslichters zich met de jacht en het natuurbeheer zijn gaan bemoeien; voor het merendeel zijn het hansworsten die geen syllabe verstand hebben van de zaken waarop ze kritiek menen te moeten leveren!”
Een wonder
Hij zei eens in een interview: “Hoe ouder je wordt, hoe meer eerbied je voor het leven krijgt. Het is toch een wonder. Je zaait een handje graan en het komt op. Ieder torretje vervult de opdracht van de natuur. Eet, word volwassen, vermenigvuldig u en maak ruimte voor de volgende generatie. Als je ziet hoe alles in elkaar past dan is dat toch ongelooflijk. Ik ben niet kerkelijk, maar dan geloof je toch in iets groots, ergens in het heelal, dat alles zo heeft gemaakt.”
Lees ook: In en om de jachthut – Deel 33
