Zwerven in een echt Hollands winterlandschap…
Op vrijdag 2 februari jl. hadden we opnieuw sneeuw, dus… naar buiten en het Rauwe Veld in, want het winterse avontuur lokt en het is heerlijk om hier te vertoeven in dit echte puur Hollandse landschap op de grens van Vallei en Veluwe. Eenmaal in het Binnenveld aangekomen, zien we in de verte een boerderij liggen, met daar omheen een aantal oude knotwilgen, die zo typerend zijn voor deze waterrijke omgeving. En alles bedekt met een witte deken, de bomen langs de oude Kraatsweg zijn ondergestoven door de sneeuw en ook hier is de omgeving verandert in een prachtig sprookje.
Overstekende hazen
Het Binnenveld staat niet alleen bekend om zijn fazanten en reeën, maar ook de hazen zijn hier rijk vertegenwoordigd. Daar hebben wij inmiddels al veel aandacht aan besteed, maar dat heeft ‘helaas’ wel zo haar keerzijde.
Want er komt dagelijks nogal wat verkeer door het Binnenveld en mede doordat er stevig gereden wordt, is er nog wel eens een dier – letterlijk en figuurlijk – het ‘haasje’, ondanks dat het een 60-kilometer gebied is.
Verkeersonveilig
De statistieken leveren ons al sinds jaar en dag het bewijs, dat het nergens zo verkeersonveilig is als op het platteland. Het zogeheten ongevalsrisico op plattelandswegen is tien keer zo groot als op snelwegen. De kans om doodgereden te worden per afgelegde kilometer weg in het Binnenveld is tien keer groter dan op de A12.
Grauwe ganzen
Maar… we willen eigenlijk naar het Rauwe Veld, want daar ligt het doel van onze foto-tocht. En… verder gaat de reis door dit schitterende ‘winterlandschap’ om uiteindelijk in het open gebied van het Rauwe Veld te belanden. Daar aangekomen zien we in een weiland een groot aantal Grauwe ganzen, die daar nog maar kortgeleden zijn neergestreken, hun gegak is al van grote afstand te horen, een geluid wat wij hier wel vaker waarnemen, want het Rauwe Veld is net als het Binnenveld, een gebied waar de ganzen zich wel thuisvoelen.
Tenslotte…
In een ander weiland zien we enkele Knobbelzwanen rondstappen, je moet goed kijken om ze te ontdekken, want net als bij de Grote Zilverreiger, gaan ook deze witte vogels helemaal op in het wit-besneeuwde landschap van het Rauwe Veld. Als je goed kijkt, zie je bovenop zijn oranje snavel een zwarte knobbel. Met kleur en knobbel onderscheidt hij zich van de grotere Wilde zwaan en de Kleine zwaan. Die hebben trouwens gele snavels. Hij is hier vaak te vinden en eet van het beschikbare gras, de Knobbelzwaan blijft bij zachte winters in Nederland.
Zo zwerven wij nog even verder door het prachtige winterse landschap…
Lees ook: Naar buiten in het Rauwe Veld – Deel 44