Grote zorgen over rigoureuze ontbossing in Nederland
Op dinsdag 1 januari jl. waren Fransien en ik heerlijk wezen wandelen in het Schaffelaarsebos te Barneveld, een bos met veel jeugdherinneringen. Eigenlijk kun je het tegenwoordig geen bos meer noemen, want het heeft meer weg van een park, want zo ontzettend groot is het nou ook weer niet, maar toch…!
Aan het einde van de wandeling maakte Fransien nog even een leuke foto van mij tussen de ‘Twaalf Apostelen’, tenminste zo noemden wij de bomengroep vlakbij de parkeerplaats. Echt iets voor de jeugd om er in te ravotten, want zo’n aparte bomengroep heeft gewoon iets aantrekkelijks, zelfs voor ons ouderen!
Regelrechte ramp
We konden het bijna niet geloven, toen wij de ingezonden brief in de Barneveldse Krant van 15 februari jl. lazen.
Nou… vandaag zijn we er samen wezen kijken en hebben we de plaats des onheils gezien, wat een regelrechte ramp, dit is toch onvoorstelbaar! En niet alleen wij waren totaal verbijsterd bij het aanschouwen van de overgebleven stobben, maar ook anderen hadden blijkbaar iets met deze aparte bomengroep, die nu bijna met de grond gelijk is gemaakt! ( Lees hieronder)
Grootste kaalslag
Wat is dit toch bij onze (gerespecteerde) natuurbeschermingsorganisaties? Want wij begrijpen er ondertussen – letterlijk en figuurlijk – geen ‘hout’ meer van en blijkbaar zijn we niet de enigen. Deze kapwoede is blijkbaar niet te stuiten, niet alleen aangetaste maar ook heel veel gezonde bomen, worden geveld. Dit is ongehoord, de grootste kaalslag sinds de Tweede Wereldoorlog!
______________________________________________________________________________________________________________________
Forest destruction for climate protection?
______________________________________________________________________________________________________________________
Grote zorgen
De discussie over het Nederlandse bosbeleid staat in de schijnwerper, na scherpe woorden van een oud-directeur van Staatsbosbeheer in de media over het kapbeleid van ’s lands grootste bosbeheerder.
Mensen maken zich terecht zorgen over de kap van bos in hun omgeving? Natuurlijk weten ook wij wel dat bomenkap bij een gezond bos hoort, zolang dat bos ook echt bos blijft.
Maar… heel veel bos verdwijnt momenteel om zogenaamd plaats te maken voor andere of nieuwe natuur. Heel begrijpelijk dus, dat mensen zich overal in Nederland, grote zorgen maken over deze rigoureuze ontbossing in hun directe leefomgeving en ook daarbuiten!
Natuurmakers of slopers?
Hans Keuper zei het al eens: “Het zijn Oude Natuur-slopers en Nieuwe Natuur-makers!” Maak daar maar gerust ‘krakers’ van! “Ze zijn overal, ze ontvangen bakken met belastinggeld en ze zijn niet te stuiten ( lijkt het wel ) – de ‘Oude Natuur’-Slopers en de ‘Nieuwe Natuur’-makers/krakers!”
______________________________________________________________________________________________________________________
Hoe Staatsbosbeheer zijn eigen draagvlak wegkapt!
“Staatsbosbeheer blijft burgers negeren, na de Oostvaardersplassen nu bij de onnodige houtkap”, schrijft Frits van Beusekom.(Van 1979 tot 1989 directeur van Staatsbosbeheer).
Niet serieus genomen
De critici zijn vaak ontwikkelde mensen met oprechte zorgen voor het bos. Ze voelen zich niet serieus genomen. Comités en actiegroepen springen op als paddenstoelen in het herfstbos. Zo creëert Staatsbosbeheer zelf het verzet, dat zich inmiddels heeft uitgebreid over het hele land. Het zal de weg naar de politiek ongetwijfeld weten te vinden.
De politiek heeft Staatsbosbeheer gedwongen om te gaan ondernemen. Sindsdien gaat het prat op zijn verdiencapaciteit. Het laat zich echter gijzelen door bio-energiebedrijven en houthandel. De zakelijkheid lijkt nu haar ziel te verkopen.
Lees het hele artikel in: NRC 6 februari 2019