Edese boswachter van de ‘oude stempel’ met een brede blik…
Op woensdag 20 maart jl. overleed oud- boswachter Gerrit Hendrik (Ted) Folsche jr. uit Ede, hij mocht 96 jaar worden. Hij was weduwnaar van Gijsbertha van de Fliert.
Ted Folsche is eigenlijk – letterlijk en figuurlijk – in het voetspoor van zijn vader getreden. Zijn vader Gerrit Folsche sr. was jachtopziener met een indrukwekkende staat van dienst, daar is alles over te lezen op ons weblog De Veluwenaar. Lees meer…
Groeneveld
Na veertig dienstjaren verliet Ted Folsche de dienst bij Staatsbosbeheer op 62 jarige leeftijd. Hierna heeft hij nog heel lang gewerkt aan de oprichting van het “Bosbouwmuseum” op kasteel Groeneveld in Baarn. Dit werk bestond voornamelijk in het verzamelen van oude bosbouwwerktuigen en gereedschappen en het herstellen en registreren hiervan. Helaas is het museum – tot zeer groot verdriet van Folsche – later opgeheven.
Ook voor de “Buurt Ede-Veldhuizen” heeft hij 25 jaar lang als buurtscheuter (opzichter) gewerkt, hierin volgde hij zijn vader op. Deze taak is in 2006 door zijn dochter Eveline overgenomen. Eveline die ook in vaders voetsporen het bos is in gegaan, wat was hij trots op zijn dochter en dat mocht de hele wereld weten! Een aardje naar haar vaartje! Lees meer…
Bosbouw Kontaktkring Veluwe
Jarenlang gingen we samen mee met de excursies van de Bosbouw Kontaktkring Veluwe(BBKK) en dat was niet alleen heel erg leerzaam, maar ook altijd heel erg gezellig en dan genoot hij als geen ander. Ooit mocht ikzelf ook een keer zo’n excursie leiden en het een en ander vertellen en laten zien van de omgeving van Lunteren en daarbij een flinke boswandeling gemaakt. Met heel veel plezier kijk ik daar nu op terug en hoop dat het ons nog een aantal jaren gegeven mag worden om te genieten van al het moois in de natuur. Maar daar hebben wij zelf niet de zeggenschap over, ik zeg dan altijd – “bij gezondheid en met dank aan mijn Schepper”.
Veel… ja heel veel heb ik van hem geleerd, tjonge wat had hij een kennis van zaken, maar daarbij ook een grote liefde en passie voor het bos en alles wat daarbij en omheen gebeurde.
Maar naast de bosbouw, had hij ook een fascinatie voor techniek en auto’s. Het bewijs daarvan stond in de schuur, een echte MG sportwagen met een tweeliter motor uit de jaren ‘70. Waarmee hij nog lang heen ritjes maakte met de Automobielclub wat was hij daar wijs mee en terecht. Ook sleutelde hij graag aan auto’s, daar kan zijn maatje Willem genoeg over vertellen.
Terug naar het bos
Heel begrijpelijk ook, dat hij zich weleens ergerde aan het latere en tegenwoordige bosbeleid. Dan zei hij weleens: “Louis jongen, ze snappen d’r – letterlijk en figuurlijk – echt geen ‘hout’ van!” Mooier had ik het zelf niet kunnen zeggen. Hij hield van het bos en de bomen, ook de Douglas en Larix hoorden daarbij en als anderen dan snerend over ‘exoten’ spraken, die hier niet thuishoorden, oei… oei dan kon hij fel reageren. Dan hield hij zijn mond niet dicht, dan ging hij op de barricade en vele inwoners van Ede ondersteunden zijn actie. Dit kleine voorbeeld, onderstreept nog eens heel duidelijk wie en wat Ted Folsche was en zo zou ik vele voorbeelden kunnen noemen, maar daar is hier de tijd en de plaats niet voor.
Wat ik tot slot nog wel wil zeggen, dat ik ‘gezond’ jaloers was op zijn grote kennis, en daarnaast een geheugen had, waar je met recht u tegen mag zeggen. Tjonge… wat hebben we samen een heerlijke uurtjes aan de keukentafel in de boswachterswoning zitten praten, waarbij menig kleurrijk verhaal uit het boswachtersleven de revue passeerde. En natuurlijk toen hij 95 jaar werd, waarbij we destijds gezellig met familie en vrienden achter in de tuin een oer-gezellig ouderwets feest hebben gevierd en waarbij buurman Ben van Dasselaar nog even meeging naar de vossenburcht vlakbij in het bos.
Zingende zaag
Op onze donateursavond van 10 oktober 2008 die gehouden werd in de grote zaal van Partycentrum Floor te Lunteren, genoten zo’n 150 bezoekers op onze donateursavond van een speciaal optreden van oud-boswachter Gerrit H. Folsche. Op meesterlijke wijze haalde deze met zijn strijkstok alom bekende melodieën uit zijn zaag. En… dat het zeker niet afgezaagd klonk, bleek wel uit de enthousiaste reacties van het publiek. Zijn neef Henk Nes uit Barneveld, accordeonist bij het Chantykoor, zorgde voor een extra muzikale noot aan het geheel. Een onvergetelijke avond die ons nog lang zal heugen.
En niet te vergeten de onthulling van de Jac. Gazenbeek-Boom in Lunteren op 30 oktober 2018, waarbij hij gelukkig ook, dankzij een goede vriendin Elly, aanwezig kon zijn.
Boswachter Ted Folsche was een man om van te houden, iemand die ik niet gauw zal vergeten, want… ‘oude liefde, roest niet’ en daar houden we het maar op!
Mijn vriend
Een vriend zoals je zelden vindt, gelijkgestemd op veel terreinen.
En in veel opzichten gelijkgezind, begrepen wij elkaar in grote lijnen.
Materialisme was jou onbekend, je vocht ertegen, je was mijn held.
Je optimisme en je typisch Veluwse accent, mooie verhalen uit bos en veld.
Genoten hebben we met volle teugen, en toen kwam plotseling de dood.
Toch kan ik mij alles nog goed heugen, bedankt voor de vriendschap die jij me bood!
Een reus is geveld
Eens stond je fier en krachtig, en leek je oppermachtig.
Zo stond je bijna honderd jaren, tussen de anderen te staren.
Je hebt je snel omhoog gewerkt, en dat bleef niet onopgemerkt.
Nu zijn je jaren geteld, een reus is geveld.
Niets is oneindig
Bovenstaand gedicht zegt niet alleen wat over deze prachtige oude Douglas die werd omgezaagd, maar het verteld ook iets over onszelf. Is het niet zo, dat wij maar al te vaak bezig zijn met onze eigen positie en hoe belangrijk die dan wel wezen mag? We hebben niemand meer nodig en proberen ons zo snel mogelijk omhoog te werken. Ja, als je sommige mensen hoort praten, dan denken ze blijkbaar dat zij hier op aarde het eeuwige leven hebben. Maar… aan alles komt een einde, niets is oneindig, net als bij deze reus van een boom, komt ook aan ons aardse leven eens een einde!
In een houten kist van Douglas – hoe kan het anders – zal hij D.V. dinsdag 26 maart op de Gemeentelijke Begraafplaats aan de Asakkerweg in Ede begraven worden.
Op de rouwkaart staat geschreven: “Bedroefd, maar met een onuitwisbare herinnering aan zijn leven, hebben wij geheel onverwachts afscheid moeten nemen van onze vader, grootvader en overgrootvader Gerrit Hendrik Folsche, weduwnaar van Gijsbertha van de Fliert.
Wij wensen Gert en Netty, Frank en Zoyi, Luca en Joy, Eveline en Simone, en niet te vergeten zijn broer Joop en zus Jack Folsche alsmede zus Miep en ook zus Jenny in herinnering, hen allen heel veel sterkte toe met dit verlies.