Als een haas er vandoor over een kleurrijk tapijt met natte voeten
Het was nog maar heel kort geleden, dat wij ergens op de Veluwe aan de rand van een stuifzandgebied, het prachtige rode Zandhaarmos tegenkwamen, een droog en zanderig terrein. Welnu, in het Rauwe Veld is het terrein op sommige plaatsen vaak heel erg nat, daar hadden wij in de verste verte niet verwacht dat we het haarmos hier tegen zouden komen. Maar wat schetst onze verbazing, juist… in een afgelegen stukje moeras stonden we ineens ‘oog in oog’ met de roodgekleurde plantjes, die half in het water stonden.
Gewoon haarmos?
Gewoon haarmos komt erg veel voor, maar Fraai haarmos (P. formosum) nog veel meer, deze soorten zijn nauwelijks van elkaar te onderscheiden, zeker niet met het ‘blote’ oog. Gewoon haarmos komt op erg natte plaatsen voor. Ze verschillen alleen qua sporenkapsel, deze is vierkant bij gewoon haarmos en 6 hoekig bij Fraai haarmos. Grand haarmos of P. longisetum is moeilijk te onderscheiden, het is wat buigzamer dan Gewoon haarmos. Dus… wie het weet mag het zeggen welke soort haarmos dit nu is.
Als een haas…
Heel veel tijd om daar over na te denken hadden we niet, want ineens kwam er – dwars over het rode tapijt – een haas recht op ons af rennen. En pas op het laatste moment had hij me in de gaten, blijkbaar ging ik met mijn liggende gestalte zo op in het landschap, dat ik totaal niet opviel. Maar… toen hij me in de gaten kreeg, ging hij er als een ‘haas’ vandoor, om even later bijna regelrecht in de armen van een ekster te lopen, ook dat liep goed af en tenslotte verdween hij tussen het riet!
Tenslotte…
Och… zo zie je maar weer, hoe verrassend de natuur kan zijn, vooral als je er totaal niet op berekend bent, dan wordt je overweldigd door zoiets als dit kleurrijke mos in het moeras. Dan gebeurt er ineens van alles tegelijk, het kleurrijke haarmos, de plotselinge ontmoeting met het haas, die ons overrompelde en tegelijkertijd rechtsomkeert maakte. En dan de ekster, die zich niets aantrok van het hele gebeuren en even later gewoon langs de rand van het water liep te paraderen. en daar tenslotte eventjes zijn dorst ging lessen!
Lees ook: Naar buiten in het Rauwe Veld – Deel 50